Nightlights I - Nana Grizol

So much imitation embedded in action,

So much expectation precedes us.

Let us be trees, and sailors of sees,

Let it not be just one image that leads us.

lyrics

And you said you felt a change was coming near

I said «nothing ever changes here.»

and so we watched for shooting stars

we caught some in the shining shower

In the morning I will never be the same

There are trees that grow up higher than, some

I start to believe you’re one of them, one

who wonders where I am tonight

who lingers longer in my sight

who gives me one more reason to be happy

(to go home)

But you never used to worry like you do;

at least before it was for things that could possibly be true.

hey, this was never meant to be a

bargain for your sympathy, it’s

just that world sits heavy on your shoulders

now you’re terrified of telephones

as we grow older never slower, yeah

Today we explored the halls of heroes past;

all we found inside were autographs

and so I picked up one or two

but I still can’t tell what they do:

I think I will return them in the morning

Zoveel imitatie ingebed in actie,

Er gaat zoveel verwachting aan ons vooraf.

Laten we bomen zijn, en zeelieden van zee,

Laat het niet slechts één beeld zijn dat ons leidt.

songteksten

En je zei dat je voelde dat er een verandering op komst was

Ik zei «hier verandert nooit iets».

en dus keken we naar vallende sterren

we hebben wat gevangen in de stralende douche

In de ochtend zal ik nooit meer dezelfde zijn

Er zijn bomen die hoger groeien dan sommige

Ik begin te geloven dat je een van hen bent, een

wie vraagt ​​zich af waar ik vanavond ben?

die langer in mijn ogen blijft hangen

wie geeft me nog een reden om gelukkig te zijn?

(naar huis gaan)

Maar je maakte je nooit zo'n zorgen als jij;

tenminste voordat het voor dingen was die mogelijk waar zouden kunnen zijn.

hey, dit was nooit bedoeld als een

koopje voor uw sympathie, het is

alleen die wereld rust zwaar op je schouders

nu ben je doodsbang voor telefoons

naarmate we ouder worden, nooit langzamer, yeah

Vandaag hebben we de zalen van helden uit het verleden verkend;

het enige wat we binnenin vonden waren handtekeningen

en dus pakte ik er een of twee

maar ik kan nog steeds niet zeggen wat ze doen:

Ik denk dat ik ze morgenochtend terug zal brengen