Everything You Ever Hoped or Worked for - Nana Grizol

And will we ever feel that way again?

Like, we were so close

that we could live inside of one another’s skin.

Like we all showed up in this town to make something new and good begin.

Will we ever be able to call one another

my my surrogate sister or brother without

being kinda cynical about its implications?

Well, past few years.

I guess they’ve been pretty weird,

i’m sure i left cause i was bored,

or maybe scared of what it means

when something little comes between you

and everything you ever hoped or worked for.

But now all i can say is «friend dont go away,

you know it kills me when we leave.»

but when i’m 9 hours on a bus,

i look at photographs of us and

i truley do believe its what we need;

to go back to Portland but

even anywhere in france,

and find that shiver for your spine

to keep you growing like a vine,

and baby never stick too close to your plans.

And the best books of our lives are

being written all the time but

not even one of them is anywhere close to finished yet.

En zullen we ons ooit nog zo voelen?

Zoals, we waren zo close

dat we in elkaars huid zouden kunnen leven.

Zoals we allemaal in deze stad kwamen opdagen om iets nieuws en goeds te laten beginnen.

Zullen we elkaar ooit kunnen bellen?

mijn mijn surrogaatzus of broer zonder

een beetje cynisch zijn over de implicaties ervan?

Nou ja, de afgelopen jaren.

Ik denk dat ze behoorlijk raar zijn geweest,

ik weet zeker dat ik wegging omdat ik me verveelde,

of misschien bang voor wat het betekent

als er iets kleins tussen jullie komt

en alles waar u ooit op had gehoopt of voor heeft gewerkt.

Maar nu kan ik alleen maar zeggen «vriend ga niet weg,

je weet dat het me doodt als we vertrekken.»

maar als ik 9 uur in een bus zit,

ik kijk naar foto's van ons en

ik geloof echt dat het is wat we nodig hebben;

om terug te gaan naar Portland, maar

zelfs overal in Frankrijk,

en vind die rilling voor je rug

om je te laten groeien als een wijnstok,

en schat, blijf nooit te dicht bij je plannen.

En de beste boeken van ons leven zijn:

wordt de hele tijd geschreven, maar

nog niet een van hen is bijna klaar.