Mississippi Swells - Nana Grizol

Mississippi swells I know

Ever-drawing line to another time

To the sirens of Chicago

Or Memphis' eerie glow

Not quite cause you’re chosen so

But in drains we draw in to drown

It’s such a small town so your instincts made you go

And you reflect on things you now know

Like how Cindy said «it all seems the same»

Embedded in patterns you don’t notice

The features out of focus

It’s a shame

The flashlight just falls in the direction you’re headed

But you just knew there’s nothing to gain

No measure of light among the sightless, immobilized and righteous

It was pain

So you pointed your beam in the direction of anywhere

And though urbanity was not without its flaws

You found the time and space you’d need to sharpen your claws

And hone your eyesight on the skeletons upon which all your little interactions

carry on

Those that are visible and not

Metaphysical and hot

The anatomy of everything

So when I got to your city, it was summer

It was pretty and we walked around because we had the time

You remarked on all the places that you hadn’t seen in ages

Disconnected from the metro city lines

And on the closed doors of the fire stations

Testament to forced displacement

Shocked me so to see it from the ground

What seemed so functional from great heights looking down

But cities observed from planes

At some point, so deceptively, all start to look the same

You get distracted by the light below the clouds

It seems to shine on through the night, you know

And how it seems so lit up to some line

Feel the brightness so confined

Only skyscrapers shine

The tallest buildings do define

In letters now you wonder

The lights you’re living under

And the vantage points you’ve yet to even come upon

You dream of transportation, infrastructure, the bus stations

On the blocks between the shops the lights flicker on and off and on

And my imagination too travels those streets

Thinking of places and the people that we meet

And conversations with strangers on bus seats

Like you and Arthur on the 28

The 45 fading from sight of the day

Saying «Oh it is magical and cold

The place where cities and starscapes collide»

I think of the people alive and awake on Magnolia’s steep side

The living room lamps and the headlights of cars are like fireflies in the

night sky

Mississippi zwelt op, ik weet het

Altijd tekenende lijn naar een andere tijd

Naar de sirenes van Chicago

Of de griezelige gloed van Memphis

Niet helemaal omdat je zo gekozen bent

Maar in het riool trekken we naar binnen om te verdrinken

Het is zo'n kleine stad, dus je instinct maakte dat je ging

En je reflecteert op dingen die je nu weet

Zoals Cindy zei: "het lijkt allemaal hetzelfde"

Ingesloten in patronen die u niet opmerkt

De functies onscherp

Het is jammer

De zaklamp valt gewoon in de richting waarin je gaat

Maar je wist gewoon dat er niets te winnen was

Geen mate van licht onder de blinden, geïmmobiliseerd en rechtvaardigen

Het was pijn

Dus je richtte je straal in de richting van waar dan ook

En hoewel stedelijkheid niet zonder gebreken was

Je hebt de tijd en ruimte gevonden die je nodig hebt om je klauwen te slijpen

En scherp je zicht op de skeletten waarop al je kleine interacties

ga door

Degenen die zichtbaar zijn en niet

Metafysisch en heet

De anatomie van alles

Dus toen ik in jouw stad aankwam, was het zomer

Het was mooi en we liepen rond omdat we tijd hadden

Je maakte opmerkingen over alle plaatsen die je in tijden niet had gezien

Losgekoppeld van de metro stadslijnen

En op de gesloten deuren van de brandweerkazernes

Testament tot gedwongen verplaatsing

Schrok me zo om het vanaf de grond te zien

Wat zo functioneel leek vanaf grote hoogte naar beneden te kijken

Maar steden waargenomen vanuit vliegtuigen

Op een bepaald moment, zo bedrieglijk, beginnen ze allemaal op elkaar te lijken

Je wordt afgeleid door het licht onder de wolken

Het lijkt de hele nacht door te schijnen, weet je?

En hoe het zo verlicht lijkt tot een regel

Voel de helderheid zo beperkt

Alleen wolkenkrabbers schijnen

De hoogste gebouwen bepalen wel

In letters vraag je je nu af

De lichten waaronder je leeft

En de uitkijkpunten die je nog niet eens bent tegengekomen

Je droomt van vervoer, infrastructuur, de busstations

Op de blokken tussen de winkels flikkeren de lichten aan en uit en aan

En mijn verbeelding reist ook door die straten

Denkend aan plaatsen en de mensen die we ontmoeten

En gesprekken met vreemden op busstoelen

Zoals jij en Arthur op de 28

De 45 verdwijnen uit het zicht van de dag

Zeggen "Oh, het is magisch en koud"

De plek waar steden en sterrenbeelden samenkomen»

Ik denk aan de mensen die leven en wakker zijn aan de steile kant van Magnolia

De lampen in de woonkamer en de koplampen van auto's zijn als vuurvliegjes in de

nachtelijke hemel