Versos sencillos (En vivo) - Nacha Guevara

Si ves un monte de espuma

Es mi verso lo que ves

Mi verso es un monte y es

Un abanico de plumas

Yo vengo de todas partes

Y hacia todas partes voy

Arte soy entre las artes

Y en los montes monte soy

Mi verso al valiente agrada

Mi verso breve y sincero

Es del vigor del acero

Con que se funde la espada

Con que se funde la espada

Vierte, corazón, tu pena

Donde no se llegue a ver

Por soberbia y por no ser

Motivo de pena ajena

Mi verso es como un puñal

Que por el puño hecha flor

Mi verso es un surtidor

Que da un agua de coral

Mi verso es de un verde claro

Y de un carmín encendido

Mi verso es un ciervo herido

Que busca en el monte amparo

Mírame, madre, y por tu amor no llores

Si esclava de mi edad y mis doctrinas

Tu mártir corazón llené de espinas

Piensa que nacen entre espinas, flores

Duermo en mi cama de roca

Mi sueño dulce y profundo

Roza una abeja mi boca

Y crece en mi cuerpo el mundo

Yo he visto al águila herida

Volar al azul sereno

Y morir en su guarida

La víbora del veneno

Oculto en mi pecho bravo

La pena que me lo hiere

El hijo de un pueblo esclavo

Vive por él, calla y muere

Vive por él, calla y muere

Yo sé de un pesar profundo

La esclavitud de los hombres

Es la gran pena del mundo

Hay montes y hay que subir

Los montes altos después

Veremos, alma, quién es

Quén te me ha puesto a morir

Mi verso al valiente agrada

Mi verso breve y sincero

Es del vigor del acero

Con que se funde la espada

Con que se funde la espada

Als je een berg schuim ziet

Het is mijn vers wat je ziet

Mijn vers is een berg en het is

een fan van veren

Ik kom overal vandaan

En overal waar ik ga

Kunst Ik ben onder de kunsten

En in de bergen berg ik ben

Mijn vers behaagt de dapperen

Mijn korte en oprechte vers

Het is van de kracht van staal

Waarmee het zwaard smelt

Waarmee het zwaard smelt

Giet, hart, je verdriet

Waar je niet kunt zien

Voor arrogantie en voor het niet zijn

Reden voor andermans verdriet

Mijn vers is als een dolk

Dat door de vuist gemaakte bloem

Mijn vers is een leverancier

Wat geeft een koraalwater?

Mijn vers is lichtgroen

En van een verlichte karmijn

Mijn vers is een gewond hert

Wat zoek je in de shelter mount

Kijk naar mij, moeder, en huil niet om je liefde

Als een slaaf van mijn leeftijd en mijn leerstellingen

Je martelarenhart gevuld met doornen

Denk dat ze zijn geboren tussen doornen, bloemen

Ik slaap op mijn rotsbed

Mijn zoete en diepe slaap

Een bij graast in mijn mond

En de wereld groeit in mijn lichaam

Ik heb de gewonde arend gezien

Vlieg naar het serene blauw

En sterf in zijn hol

De giftige adder

Verborgen in mijn bravo borst

Het jammer dat me pijn doet

De zoon van een slavenvolk

Leef voor hem, zwijg en sterf

Leef voor hem, zwijg en sterf

Ik weet van diepe spijt

De slavernij van mannen

Het is het grote verdriet van de wereld

Er zijn bergen en je moet klimmen

De hoge bergen daarna

We zullen zien, ziel, wie is

Wat heeft me doen sterven

Mijn vers behaagt de dapperen

Mijn korte en oprechte vers

Het is van de kracht van staal

Waarmee het zwaard smelt

Waarmee het zwaard smelt