Martirio - Nacha Guevara

Sola.

Increíblemente sola.

Vivo el drama de esperarte,

hoy, mañana, siempre igual.

Dolor que muerde la carne.

Herida que hace gritar.

Vergüenza de no olvidarte

si yo sé que no vendrás.

Sola.

Despiadadamente sola.

Como están los que se mueren,

los que sufren, los que quieren,

así estoy yo por tu impiedad.

Sin comprender

por qué razón te quiero,

ni qué castigo de dios

me condenó al horror

de que seas vos,

vos solamente, sólo vos,

nadie en la vida más que vos,

lo que yo quiero.

Y entre la risa y la burla

yo arrastré mi amor llamándote.

Fiebre

de pasiones maldecidas

que uno trae de otras vidas

y la sufre hasta morir.

Dolor de bestia perdida

que quiere huir del puñal.

Yo me revuelco sin manos

pa' librarme de tu mal.

Sola.

Pavorosamente sola.

Mientras grita mi conciencia

tu traición, la de tu ausencia,

hoy, mañana, siempre igual.

Sin comprender

por qué razón te quiero,

ni qué castigo de dios

me condenó al horror

de que seas vos,

vos solamente, sólo vos,

nadie en la vida más que vos,

lo que yo quiero.

Y entre la risa y la burla

yo arrastré mi amor llamándote.

Sola.

Sola.

Sola.

Alleen.

Ongelooflijk alleen.

Ik leef het drama van op je wachten,

vandaag, morgen, altijd hetzelfde.

Pijn die in het vlees bijt.

Wond die je doet gillen.

jammer dat ik je niet vergeet

als ik weet dat je niet komt.

Alleen.

meedogenloos alleen.

Hoe gaat het met degenen die sterven,

zij die lijden, zij die liefhebben,

ik ook vanwege jouw goddeloosheid.

zonder begrip

om welke reden ik van je hou,

noch welke straf van god

veroordeelde me tot afschuw

van wat je bent,

alleen jij, alleen jij,

niemand in het leven meer dan jij,

wat ik wil.

En tussen gelach en spot

Ik sleepte mijn liefde naar je toe.

Koorts

van vervloekte passies

die men uit andere levens meebrengt

en hij lijdt het tot hij sterft.

Verloren Beest Pijn

die aan de dolk wil ontsnappen.

Ik wentel me zonder handen

om van je kwaad af te komen.

Alleen.

Angstaanjagend alleen.

Terwijl mijn geweten schreeuwt

jouw verraad, dat van jouw afwezigheid,

vandaag, morgen, altijd hetzelfde.

zonder begrip

om welke reden ik van je hou,

noch welke straf van god

veroordeelde me tot afschuw

van wat je bent,

alleen jij, alleen jij,

niemand in het leven meer dan jij,

wat ik wil.

En tussen gelach en spot

Ik sleepte mijn liefde naar je toe.

Alleen.

Alleen.

Alleen.