Brainwash - Nach

Parto de la base de que mi presencia estorba

Parto de la base de que quieren que piense

Pero que piense según sus normas

Me vigilan hombres que no tienen cara, no tienen sombra, no tienen forma

Y desde que salí del feto estoy colocado en fila india

Aprendiendo complejos, ensuciando mi conciencia tras una mirada limpia

Nací adicto, adicto

Nací desarrollando cánceres, moviéndome entre cárceles

Viendo caer a ángeles pagando aranceles

Mirando paredes y pantallas varias

Víctima de los estilos de vida, tendencias rancias y vallas publicitarias

¿Cómo no me van a hipnotizar dos tetas y un culo que parece infinito?

¿Cómo no voy a imitar a mi futbolista favorito?

¿Cómo no voy a querer comprarme lo que más brille y sea más caro?

¿Cómo voy a salirme del aro?

¿Cómo voy a ser yo el raro?

Disimulo, disimulo mis fantasías, mis pensamientos impuros

Me empeño en frenar mis instintos más oscuros

Si me veo distinto me inyectó dosis diarias de aburrimiento

Entonces, soy aceptado

Que tranquilizador es saber que todo está adjudicado

Lo veo, lo veo, el imperialismo oculto en una sonrisa Profident

En el rizo de Clark Kent, en cuerpos perfectos comiendo M&M's

Y mientras mi subconsciente recibe órdenes precisas en su fase REM

Y a veces me creo alguien, creo saber cuanto dura cuanto

Creo saber algo, pero voy subido en un barco que navega a la deriva sobre

asfalto

Y es que no me dan miedo políticos, banqueros ni congresistas americanos

Lo que más temo es al ser humano con poder entre sus manos

Temo más a un yupi vestido de Armani que a un cani

Temo más un mitin de Putin que a cien mil en una mani

Ya ni me altero por na y todo lo que hago es despertar, pulsar el play

Mientras mi capacidad crítica se reduce a «Es lo que hay»

Pero sigo el ritmo, el tic-tac, el ding-dong, el ring-ring, el run-run

Si me quedo atras ¡Boom!

Seré al que todos acusen

Porque aquí el que se rezaga y vaga a la zaga, haga lo que haga es un loser

Un perdedor que no usa el coco para lo que quieren que lo use

Me miro al espejo y sé que yo no soy yo

Nunca tuve la opción de serlo

Jódete, sí, jódete, tú tampoco eres tú, ten el valor de reconocerlo

Yo sólo soy barullo, polvo que ensucia aún más esta casa

Otro prisionero sin fuerzas para romper la carcasa

Soy masa moldeable

Un bruto camaleón egoísta y astuto

Un pez espada con capacidad de amar, amar, sí, pero… unos veinte minutos

Luego desaparezco, coso mis heridas y me tumbo

Pensando que mañana quizás sea el día en que pueda conquistar el mundo

Pero hoy no, no, no va a ser posible, tengo un plan mejor

Dejar que el mundo me conquiste a mí desde el televisor

Yo soy parte del complot, por caer en estado de Shock mientras miro tu spot

Por tener fantasías eróticas con un robot

A veces incluso dudo de que siga vivo, lloro y no sé explicar el motivo

¿Y encima el médico me dice que todo lo que necesito son antidepresivos?

Me vigilan hombres que no tienen cara, no tienen sombra, no tienen forma

Parto de la base de que quieren que piense

Pero que piense según sus normas

Parto de la base de que mi presencia estorba

Ik ga ervan uit dat mijn aanwezigheid hindert

Ik ga uit van de basis die ze willen dat ik denk

Maar laat hem denken volgens zijn normen

Ik word in de gaten gehouden door mannen die geen gezicht, geen schaduw, geen vorm hebben

En sinds ik uit de foetus kwam, ben ik in één bestand geplaatst

Leercomplexen, mijn geweten vervuilen achter een schone blik

Ik ben verslaafd geboren, verslaafd

Ik ben geboren met kanker, ik verhuisde tussen gevangenissen

Engelen zien vallen die tarieven betalen

Kijken naar muren en verschillende schermen

Slachtoffer van levensstijlen, oude trends en billboards

Hoe kunnen twee borsten en een kont die oneindig lijkt me niet hypnotiseren?

Hoe kan ik mijn favoriete voetballer niet imiteren?

Hoe kan ik niet willen kopen wat het meest schijnt en het duurst is?

Hoe kom ik uit de hoepel?

Hoe ga ik de rare zijn?

Ik verberg, ik verberg mijn fantasieën, mijn onzuivere gedachten

Ik sta erop mijn duisterste instincten te beteugelen

Als ik er anders uitzie, injecteerde hij me met dagelijkse doses verveling

Dus ik ben geaccepteerd

Hoe geruststellend is het om te weten dat alles is beoordeeld

Ik zie het, ik zie het, het verborgen imperialisme in een Profident-glimlach

In de krul van Clark Kent, in perfecte lichamen die M&M's eten

En terwijl mijn onderbewustzijn precieze bevelen ontvangt in de REM-fase

En soms denk ik dat ik iemand ben, ik denk dat ik weet hoe lang het duurt

Ik denk dat ik iets weet, maar ik zit op een boot die over drijft

asfalt

En het is dat ik niet bang ben voor politici, bankiers of Amerikaanse congresleden

Waar ik het meest bang voor ben, is de mens met de macht in zijn handen

Ik vrees een yuppie gekleed in Armani meer dan een cani

Ik vrees een Poetin rally meer dan honderdduizend in een demonstratie

Ik word niet eens meer boos om na en het enige wat ik doe is wakker worden, op play drukken

Terwijl mijn kritische vermogen is gereduceerd tot "Het is wat het is"

Maar ik volg het ritme, de tik-tak, de ding-dong, de ring-ring, de run-run

Als ik achterloop, Boom!

Ik zal degene zijn die iedereen de schuld geeft

Want hier is degene die achterblijft en dwaalt, wat hij ook doet een loser

Een loser die de kokosnoot niet gebruikt waarvoor ze hem willen gebruiken

Ik kijk in de spiegel en ik weet dat ik niet mezelf ben

Ik heb nooit de keuze gehad om te zijn

Fuck you, yeah, fuck you, jij bent jij ook niet, heb de moed om het toe te geven

Ik ben gewoon een puinhoop, stof dat dit huis nog viezer maakt

Weer een gevangene zonder kracht om de schaal te breken

Ik ben kneedbaar deeg

Een egoïstische en sluwe kameleon bruut

Een zwaardvis met het vermogen om lief te hebben, lief te hebben, ja, maar... ongeveer twintig minuten

Dan verdwijn ik, naai mijn wonden dicht en ga liggen

Denken dat morgen misschien de dag is dat ik de wereld kan overnemen

Maar vandaag nee, nee, het zal niet mogelijk zijn, ik heb een beter plan

Laat de wereld me veroveren vanaf de televisie

Ik maak deel uit van het complot, omdat ik in een staat van shock raakte terwijl ik naar je plek keek

Voor het hebben van erotische fantasieën met een robot

Soms twijfel ik zelfs of ik nog leef, ik huil en ik kan niet uitleggen waarom

En bovendien zegt de dokter me dat ik alleen maar antidepressiva nodig heb?

Ik word in de gaten gehouden door mannen die geen gezicht, geen schaduw, geen vorm hebben

Ik ga uit van de basis die ze willen dat ik denk

Maar laat hem denken volgens zijn normen

Ik ga ervan uit dat mijn aanwezigheid hindert