Откровения двоих - Мураками

Я не смею взглядом тронуть, прикоснуться к волосам, нежностью своей наполнить

безнадежно я пропал.

Заболело мое сердце — нужен запах губ твоих, задыхаюсь, накатило,

откровение двоих.

Припев:

Спасибо тебе за весну и за честность, за блеск этих глаз.

Спасибо.

Поверь.

Дарю тебе нежность, так поговорим о нас.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Успокой мои сомнения, безрассудством зарази, солнечное настроение,

если грустно — позови.

Разукрасила минутой, вихрем ворвалась в мой мир, пара слов — и всё, как будто,

откровение двоих…

Припев:

Спасибо тебе за весну и за честность, за блеск этих глаз.

Спасибо.

Поверь.

Дарю тебе нежность, так поговорим о нас.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь.

Верь…

Ik durf je haar niet aan te raken, aan te raken, te vullen met mijn tederheid

hopeloos verdween ik.

Mijn hart doet pijn - ik heb de geur van je lippen nodig, ik stik, het rolde om,

openbaring van twee.

Refrein:

Bedankt voor de lente en voor de eerlijkheid, voor de schittering van die ogen.

Dank u.

Geloof me.

Ik geef je tederheid, dus laten we het over ons hebben.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Kalmeer mijn twijfels, besmet met roekeloosheid, zonnige stemming,

als je verdrietig bent, bel me.

Ik schilderde het in een minuut, barstte in mijn wereld als een wervelwind, een paar woorden - en alles, alsof,

twee onthullingen...

Refrein:

Bedankt voor de lente en voor de eerlijkheid, voor de schittering van die ogen.

Dank u.

Geloof me.

Ik geef je tederheid, dus laten we het over ons hebben.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven.

Geloven...