Маринад - Мураками

Сонный октябрь мучительных слов, переплетение засохших цветов,

Я перестану в нас верить, я перестану в нас верить.

Холодно мыслям и рваным носкам, ты прочитаешь опять по губам,

Что я перестала в нас верить, я перестала…

Припев:

И телефон не зазвонит.

«Прощай», — спою на память.

Спасибо, без обид, что было не исправить

И на боках потерявшихся рыб

Я выплываю снова и снова,

Так быть или не быть, мне не ново.

Победа на пальце и страх потерять, скажешь, сегодня тебя не узнать

Я перестану в нас верить, я перестану.

Легкое без вести, прозвище пыл,

Я ухожу пока чай не остыл, жаль перестала в нас верить, опять перестала.

Припев:

И телефон не зазвонит.

«Прощай», — спою на память.

Спасибо, без обид, что было не исправить

И на боках потерявшихся рыб

Я выплываю снова и снова,

Так быть или не быть, мне не ново.

На перекрестке вечного «Я» перезаписана, не сведена,

Жаль, перестала в нас верить, опять перестала в нас верить.

Ложная правда маринада любви,

Так больше не надо, не надо не ври.

Я устала…

И на боках потерявшихся рыб

Я выплываю снова и снова,

Так быть или не быть, мне не ново.

Так быть или не быть…

Slaperige oktober van pijnlijke woorden, weven van gedroogde bloemen,

Ik zal stoppen met in ons te geloven, ik zal stoppen met in ons te geloven.

Koude gedachten en gescheurde sokken, je zult weer liplezen,

Dat ik stopte met in ons te geloven, ik stopte...

Refrein:

En de telefoon gaat niet over.

'Vaarwel', zing ik ter herinnering.

Bedankt, no offence, dat was niet opgelost

En aan de zijkanten van verloren vis

Ik zwem keer op keer

Zijn of niet zijn is niet nieuw voor mij.

Overwinning aan de vinger en angst om te verliezen, zeg je, vandaag word je niet herkend

Ik stop met in ons te geloven, ik stop.

Licht ontbreekt, bijnaam ijver,

Ik vertrek voordat de thee koud wordt, het is jammer dat ik niet meer in ons geloofde, ik stopte weer.

Refrein:

En de telefoon gaat niet over.

'Vaarwel', zing ik ter herinnering.

Bedankt, no offence, dat was niet opgelost

En aan de zijkanten van verloren vis

Ik zwem keer op keer

Zijn of niet zijn is niet nieuw voor mij.

Op het kruispunt van het eeuwige "ik" overschreven, niet gemengd,

Jammer dat ze niet meer in ons geloofde, ze stopte weer met in ons te geloven.

Valse waarheid marinade van liefde

Dus niet meer, niet nodig, lieg niet.

Ik ben moe…

En aan de zijkanten van verloren vis

Ik zwem keer op keer

Zijn of niet zijn is niet nieuw voor mij.

Zijn of niet zijn...