Ласточки - Мураками

Льдом затянуло

Прозрачно и тонко.

Минус за тридцать -

Не спать.

Нервные скулы

Курят в сторонке,

Решают в столицу

Сбежать.

Ласточки живут летом в этом обрыве,

А сейчас ноябрь, их внутри закрыли.

Ласточки, обнявшись, в статуи застыли.

Спрятавшись от мира, обо всем забыли.

Им больше не страшно,

Они знают чего хотят.

Пойдем раскопаем

Под снегом их самый счастливый взгляд.

2.

Руки замерзли,

Белеют ресницы.

Скользко бывает,

Держись.

Спрятались звезды.

Нам снова за тридцать.

Бежим до трамвая,

Проснись.

Припев:

Ласточки живут летом в этом обрыве,

А сейчас ноябрь, их внутри закрыли.

Ласточки, обнявшись, в статуи застыли.

Спрятавшись от мира, обо всем забыли.

Им больше не страшно,

Они знают чего хотят.

Пойдем раскопаем

Под снегом их самый счастливый взгляд.

Ласточки живут летом в этом обрыве,

А сейчас ноябрь, их внутри закрыли.

Ласточки, обнявшись, в статуи застыли.

Спрятавшись от мира, обо всем забыли.

Им больше не страшно,

Они знают чего хотят.

Пойдем раскопаем

Под снегом их самый счастливый взгляд.

Самый счастливый…

Им больше не страшно,

Они знают чего хотят.

Пойдем раскопаем

Под снегом их самый счастливый взгляд.

Met ijs bedekt

Transparant en dun.

Min dertig -

Slaap niet.

Nerveuze jukbeenderen

Roken aan de zijlijn

Beslis in de hoofdstad

Weglopen.

In deze klif leven in de zomer zwaluwen,

En nu is het november, ze zijn van binnen gesloten.

Zwaluwen, omhelzen, bevroor in standbeelden.

Verborgen voor de wereld, was alles vergeten.

Ze zijn niet langer bang

Ze weten wat ze willen.

Laten we gaan graven

Onder de sneeuw hun gelukkigste blik.

2.

Handen zijn bevroren

Witte wimpers.

Het wordt glad

Hou vol.

De sterren zijn verborgen.

We zijn weer in de dertig.

Ren naar de tram

Word wakker.

Refrein:

In deze klif leven in de zomer zwaluwen,

En nu is het november, ze zijn van binnen gesloten.

Zwaluwen, omhelzen, bevroor in standbeelden.

Verborgen voor de wereld, was alles vergeten.

Ze zijn niet langer bang

Ze weten wat ze willen.

Laten we gaan graven

Onder de sneeuw hun gelukkigste blik.

In deze klif leven in de zomer zwaluwen,

En nu is het november, ze zijn van binnen gesloten.

Zwaluwen, omhelzen, bevroor in standbeelden.

Verborgen voor de wereld, was alles vergeten.

Ze zijn niet langer bang

Ze weten wat ze willen.

Laten we gaan graven

Onder de sneeuw hun gelukkigste blik.

De gelukkigste…

Ze zijn niet langer bang

Ze weten wat ze willen.

Laten we gaan graven

Onder de sneeuw hun gelukkigste blik.