The Sadness of Things - Momus

I called you dancing queen

At the Quai des Brumes

At Kamakura you said you’d like to paint tears

On the neutral face of the Buddha

In the season of storms

We went walking in storms

Just like a video, just like a symphony

And for you, when things go wrong

They go wrong for all the right reasons

And when it gets warm you adapt with the seasons

In a world of changing colours every colour has a meaning

And the universe exists for the convenience of your feelings

And as for me

I know a different world

A world where the sea

Refuses to rage when boy loses girl

Oh I know there’s comfort in sadness

But I try to distinguish these passing emotions

My unimportant existence

From the great machine of the world’s indifference

Mono no aware

The sadness of things

Mono no aware

The temptation to see

The world as it ought to be

Mono no aware

The sadness of things

Blinded with tears

I can still see

My insignificance

In an indifferent universe

If I were you

If I were beautiful

Maybe the world

Might seem more meaningful

I grow old!

I grow old!

As the winter comes on and the sky grows cold

But you stay as young as the rays of the sun

On the sparkling machinery you call your destiny

Mono no aware

The sadness of things

Mono no aware

The temptation to see

The world as it ought to be

Mono no aware

The thunder and rain

Sharing our pain

…My insignificance

In an indifferent universe

Do I dare to eat a peach?

Do I dare to walk the beach?

And if I dare to eat a peach

If I should care to shed a tear

Could I claim more for my action

Than selfish satisfaction?

(Stock mammalian reflex, biochemical reaction)

Mono no aware

The sadness of things

As if things felt anything

Mono no aware

The temptation to see

The world as it ought to be

Mono no aware

The thunder and rain

Sharing our pain

Blinded by tears

I can still see

My insignificance

In an indifferent universe

Ik noemde je dansende koningin

Aan de Quai des Brumes

Bij Kamakura zei je dat je tranen wilde schilderen

Op het neutrale gezicht van de Boeddha

In het seizoen van stormen

We gingen wandelen in stormen

Net als een video, net als een symfonie

En voor jou, als het mis gaat

Ze gaan om de juiste redenen fout

En als het warm wordt, pas je je aan de seizoenen aan

In een wereld van veranderende kleuren heeft elke kleur een betekenis

En het universum bestaat voor het gemak van je gevoelens

En wat mij betreft

Ik ken een andere wereld

Een wereld waar de zee

Weigert te woeden wanneer jongen meisje verliest

Oh, ik weet dat er troost is in verdriet

Maar ik probeer deze voorbijgaande emoties te onderscheiden

Mijn onbelangrijke bestaan

Van de grote machine van 's werelds onverschilligheid

Mono niet bewust

Het verdriet van de dingen

Mono niet bewust

De verleiding om te zien

De wereld zoals hij zou moeten zijn

Mono niet bewust

Het verdriet van de dingen

Verblind door tranen

Ik kan nog steeds zien

Mijn nietigheid

In een onverschillig universum

Als ik jou was

Als ik mooi was

Misschien de wereld

Lijkt misschien zinvoller

Ik word oud!

Ik word oud!

Als de winter aanbreekt en de lucht kouder wordt

Maar je blijft zo jong als de stralen van de zon

Op de sprankelende machines noem jij je lot

Mono niet bewust

Het verdriet van de dingen

Mono niet bewust

De verleiding om te zien

De wereld zoals hij zou moeten zijn

Mono niet bewust

De donder en regen

Onze pijn delen

...Mijn nietigheid

In een onverschillig universum

Durf ik een perzik te eten?

Durf ik het strand op te lopen?

En als ik een perzik durf te eten

Als ik een traan wil laten

Kan ik meer claimen voor mijn actie?

Dan egoïstische bevrediging?

(Voorraad zoogdierreflex, biochemische reactie)

Mono niet bewust

Het verdriet van de dingen

Alsof dingen iets voelden

Mono niet bewust

De verleiding om te zien

De wereld zoals hij zou moeten zijn

Mono niet bewust

De donder en regen

Onze pijn delen

Verblind door tranen

Ik kan nog steeds zien

Mijn nietigheid

In een onverschillig universum