The Last Night of Winter - Mia Doi Todd

Thanks for your letter.

It made me feel better.

I was down

And it gave me a lift;

appeared the Goodyear blimp

The tree out your window is covered in pink snow

You put a few blossoms in the envelope.

I didn’t know

Now on the sidewalk, outside my p.o.

Box, I’m a parade

I’m confetti of fuschia hearts.

We are never really apart

You dreamed of me the last night of summer

You dreamed of me the last night of summer

You were coming.

I was leaving.

We met in the harbor

Where whaling ships dock.

We threw some rocks

Everyone wanted you.

I was not immune to the fever

That overtook the cast and crew.

I couldn’t get to you

But I had a secret, a torch to give you.

I stole an hour

Or two to share the fruit I grew with you

I dreamed of you the last night of winter

I dreamed of you the last night of winter

(Hidden treasure, buried long ago, of immeasurable gold

I’m drawing a map, connecting the dots, fusing the past to the present.)

I must always remember our moments together

And believe in magic.

It exists just beneath the surface

New York City thinks it knows everything.

The buildings

The people threaten to crush your body, your mind, your soul

But you keep writing, and i’ll keep writing, and one day

The story will be told.

All our oysters will unfold

You dreamed of me the last night of summer

I’ll dream of you the last night of winter

Bedankt voor je brief.

Ik voelde me er beter door.

Ik was down

En het gaf me een lift;

verscheen de Goodyear luchtballon

De boom uit je raam is bedekt met roze sneeuw

Je stopt een paar bloesems in de envelop.

Ik wist het niet

Nu op het trottoir, buiten mijn p.o.

Box, ik ben een parade

Ik ben confetti van fuschia-harten.

We zijn nooit echt uit elkaar

Je droomde van me de laatste nacht van de zomer

Je droomde van me de laatste nacht van de zomer

Je zou komen.

Ik ging weg.

We hebben elkaar ontmoet in de haven

Waar walvisvaarders aanmeren.

We hebben wat stenen gegooid

Iedereen wilde je.

Ik was niet immuun voor de koorts

Dat haalde de cast en crew in.

Ik kon niet bij je komen

Maar ik moest je een geheim geven, een fakkel.

Ik heb een uur gestolen

Of twee om het fruit te delen dat ik met je heb gekweekt

Ik heb van je gedroomd de laatste nacht van de winter

Ik heb van je gedroomd de laatste nacht van de winter

(Verborgen schat, lang geleden begraven, van onmetelijk goud)

Ik teken een kaart, verbind de punten en versmelt het verleden met het heden.)

Ik moet altijd onze momenten samen herinneren

En geloof in magie.

Het bestaat net onder de oppervlakte

New York City denkt dat het alles weet.

De gebouwen

De mensen dreigen je lichaam, je geest, je ziel te verpletteren

Maar jij blijft schrijven, en ik blijf schrijven, en op een dag

Het verhaal wordt verteld.

Al onze oesters ontvouwen zich

Je droomde van me de laatste nacht van de zomer

Ik zal van je dromen de laatste nacht van de winter