Vampiresa - Melendi

Sale la luna, que mueve las mareas

los lobos van de caza, y las chicas son guerreras.

De la penumbra, sale una silueta,

con la piel color hueso, que el espejo no refleja.

Y aunque se, que su mordedura

va a dejar, marcada mi piel.

Mas peligrosa que una tarjeta del Corte Inglés.

Vampiresa, con la boca de fresa

con la miel en los labios

me dejaste marcado como a los difuntos en un calendario.

Y ahora soy en mi barrio, el que ha visto la luz

vivo en un ataúd condenao por tus labios.

Cae la mañana, con la garganta seca

el agua no me sacia, y la luz del sol me quema.

Voy por la calle, pero noto algo raro

veo pasar a la gente, como pollitos asados.

Y por fin, cuando llego a casa

encontré, que alguien me esperaba

pero colgaba del techo en vez de esperar sentada.

Vampiresa, con la boca de fresa,

con la miel en los labios,

me dejaste marcado como a los difuntos en un calendario.

Y ahora soy en mi barrio, el que ha visto la luz

vivo en un ataúd condenao por tus labios.

De noche se escapa volando,

buscando sangre pa' saciar su sed.

Y mi amor propio tiritando,

le chupa el cuello al primero que ve.

Yo ya no se que hacer.

Vampiresa, con la boca de fresa,

con la miel en los labios,

me dejaste marcado como a los difuntos en un calendario.

Y ahora soy en mi barrio, el que ha visto la luz

vivo en un ataúd condenao por tus labios".

Vampiresa, con la boca de fresa,

con la miel en los labios,

me dejaste marcado como a los difuntos en un calendario.

Y ahora soy en mi barrio, el que ha visto la luz

vivo en un ataúd condenao por tus labios.

De maan komt op, het beweegt de getijden

de wolven gaan jagen en de meisjes zijn krijgers.

Uit de duisternis komt een silhouet tevoorschijn,

met botkleurige huid, die de spiegel niet weerkaatst.

En hoewel ik weet, dat je beet

gaat vertrekken, markeerde mijn huid.

Gevaarlijker dan een kaart van de Engelse rechtbank.

Vampiresa, met de aardbeienmond

met honing op de lippen

Je liet me gemarkeerd als de doden op een kalender.

En nu ben ik in mijn buurt, degene die het licht heeft gezien

Ik woon in een doodskist veroordeeld door jouw lippen.

De ochtend valt, met een droge keel

het water bevredigt me niet, en het zonlicht verbrandt me.

Ik loop over straat, maar ik merk iets vreemds op

Ik zie mensen voorbij komen, zoals gebraden kippen.

En tot slot als ik thuiskom

Ik ontdekte dat er iemand op me wachtte

maar ze hing aan het plafond in plaats van te wachten.

Vampiresa, met de aardbeienmond,

met honing op de lippen,

Je liet me gemarkeerd als de doden op een kalender.

En nu ben ik in mijn buurt, degene die het licht heeft gezien

Ik woon in een doodskist veroordeeld door jouw lippen.

's Nachts vliegt het weg,

op zoek naar bloed om hun dorst te lessen.

En mijn zelfliefde rillend,

hij zuigt de nek van de eerste die hij ziet.

Ik weet niet meer wat ik moet doen.

Vampiresa, met de aardbeienmond,

met honing op de lippen,

Je liet me gemarkeerd als de doden op een kalender.

En nu ben ik in mijn buurt, degene die het licht heeft gezien

Ik leef in een doodskist veroordeeld door uw lippen".

Vampiresa, met de aardbeienmond,

met honing op de lippen,

Je liet me gemarkeerd als de doden op een kalender.

En nu ben ik in mijn buurt, degene die het licht heeft gezien

Ik woon in een doodskist veroordeeld door jouw lippen.