Cuestión de Prioridades - Melendi

Que las palabras, sean mas lentas que las balas

Que las baladas, ya no sean para dos

Q tus latidos, que antes eran de cualquiera,

Ahora solamente suenan por amor

Que el prisionero ya no pose con cadenas

Que las melenas no son sólo rock and roll

Que una moneda nunca compre un sentimiento

Pues si de algo m arrepiento es de aber comprao tu amor

Y que la falda sea tan corta como quieras

Que el problema es del que mira y no encuentra explicación

A mi me preocupan más los niños que mueren de hambre

Pero si me apuras me dan más pena sus madres

Perdonen sus gobernantes es tan mi ignorancia

No entiendo que en pleno año dos mil

A mil kilometros de aquí

Se estan muriendo de hambre

Que la metralla se convierta en chocolate

Para comerla o fumarla, que mas da

Que mi hijo sea del sexo que sea

Tenga una salud de hierro

Y se parezca a su mama

Y que la vida no se pierdan las pateras

Que los desastres naturales se repartan

Que perro flaco parecen todo son pulgas

Nunca he visto un maremoto arrasar quinta avenue

Que las ropas esten sucias, o esten rotas

Casi nunca están reñidas

Con tener buen corazón

A mi me preocupan más los niños que mueren de hambre

Pero si me apuras me dan más pena sus madres

Perdonen sus gobernantes es tan mi ignorancia

No entiendo que en pleno año dos mil

A mil kilometros de aquí

Se estan muriendo de hambre

Se estan muriendo de hambre

Y no les dams de comer

Nos lo gastams todo en tanques pa podernos defender

¿¿De qué??

¿¿de quién?

De vuestros putos ombligos, mercenarios, arrogantes

Que se den por aludidos son los putos asesinos, queee

Los estaís matando de hambre…

Dat woorden langzamer zijn dan kogels

Dat de ballads niet langer voor twee zijn

Q je hartslagen, die ooit van iemand waren,

Nu klinken ze alleen voor liefde

Dat de gevangene niet langer met kettingen poseert

Dat lange haar is niet alleen rock-'n-roll

Dat een valuta nooit een gevoel koopt

Nou, als ik ergens spijt van heb, is het een must, ik heb je liefde gekocht

En dat de rok zo kort is als je wilt

Dat het probleem toebehoort aan degene die kijkt en geen verklaring kan vinden

Ik maak me meer zorgen over kinderen die van honger omkomen

Maar als je me opjaagt, heb ik meer medelijden met hun moeders

Vergeef je heersers, het is zo mijn onwetendheid

Ik begrijp niet dat in het midden van het jaar tweeduizend

Duizend kilometer van hier

ze verhongeren

Laat de granaatscherven in chocolade veranderen

Om het op te eten of te roken, who cares

Dat mijn zoon van welk geslacht hij ook is

ijzergezondheid hebben

En ze lijkt op haar moeder

En dat leven verliest de boten niet

Laat natuurrampen zich verspreiden

Wat een magere hond lijken ze alles zijn vlooien

Ik heb nog nooit een vloedgolf de Fifth Avenue zien wegspoelen

Dat de kleren vuil zijn, of gescheurd zijn

Ze zijn bijna nooit dichtbij

met een goed hart

Ik maak me meer zorgen over kinderen die van honger omkomen

Maar als je me opjaagt, heb ik meer medelijden met hun moeders

Vergeef je heersers, het is zo mijn onwetendheid

Ik begrijp niet dat in het midden van het jaar tweeduizend

Duizend kilometer van hier

ze verhongeren

ze verhongeren

En we voeren ze niet

We geven het allemaal uit aan tanks zodat we onszelf kunnen verdedigen

Waarover??

wiens?

Van je verdomde navels, huurlingen, arrogant

Laat ze als vanzelfsprekend worden beschouwd, het zijn de verdomde moordenaars, queee

Je laat ze verhongeren...