Asturias - Melendi

Un caballo paso por su cuenca minera, borracha y dinamitera

Tiñiendo de marron la roja sangre, de su puro corazon

Y hoy te dedico este canto, casi entre dolor y llano, a la gente que cayo

A mis veinticuatro primaveras, mucho viaje por el mundo

Y si el comparar no es justo, diré que no hay comparación

Pues no hay mejor sensación, que respirar bien profundo

Cuando pasas el Negron.

Contemplar sus verdes prados, resguardarme en sus tejados

de su Orbayu agotador

Y hacer caso a Don Pelayo, luchando con pundonor

Pues mientras nos queden piedras, lo que nos sobra es valor

Porque Asturias es mi patria y sincera es su bandera

Covadonga, la Santina mas bonita de la tierra.

He bajado en piragua el descenso del Sella,

Donde encontré una botella

Y al abrir el tapón salio mensaje, escrito en negro carbón

Era el mapa de un tesoro, justo encima habia un mar

Justo abajo habia un León

Y no es por tirarnos flores, señoritas ni señores

Pero to buen Asturiano, no sabe de rendición

Pues tenemos los cojones, de un tamaño que va acorde

Al de nuestro corazon

Porque Asturias es mi patria y sincera es su bandera

Covadonga, la Santina que en la piel yo tatué.

Porque Asturias es mi patria y sincera es su bandera

Covadonga, la santina mas bonita de la tierra.

De la tierra de los sueños, del trabajador minero

SI pruebas su manzana, te enganchara su veneno

De los golfos como yo, de los cielos como tu EL jardin de Adan y Eva estaba en territorio Astur

Y es que tengo un sentimiento, esos que llevas tan adentro

Cuando mas lejos estoy, mas asturiano me siento

Fernando Alonso I, coronado Rey del viento

Cuando se sube en el buga tiene el mismo sentimiento

Een paard ging door zijn mijnbekken, dronken en dynamiet

Het rode bloed van haar pure hart bruin sterven

En vandaag draag ik dit lied, bijna tussen pijn en eenvoud, op aan de mensen die vielen

Naar mijn vierentwintig bronnen, veel reizen rond de wereld

En als de vergelijking niet eerlijk is, zeg ik dat er geen vergelijking is

Nou, er is geen beter gevoel dan diep adem te halen

Als je de Negron passeert.

Aanschouw de groene weiden, schuil op de daken

van zijn vermoeiende Orbayu

En let op Don Pelayo, vechtend met eer

Nou, zolang we stenen over hebben, is wat we over hebben waarde

Omdat Asturië mijn thuisland is en oprecht zijn vlag is

Covadonga, de mooiste Santina op aarde.

Ik heb de Sella afgedaald in een kano,

waar ik een fles vond

En toen hij de dop opende, kwam er een bericht uit, geschreven in carbon black

Het was een kaart van een schat, net erboven was een zee

Net onder was er een leeuw

En het is niet om bloemen naar ons te gooien, dames of heren

Maar voor een goede Asturier weet hij niets van overgave

Nou, we hebben de ballen, van een maat die past bij

naar ons hart

Omdat Asturië mijn thuisland is en oprecht zijn vlag is

Covadonga, de Santina die ik op de huid heb getatoeëerd.

Omdat Asturië mijn thuisland is en oprecht zijn vlag is

Covadonga, de mooiste santina op aarde.

Uit het land van dromen, van de mijnwerker

ALS je zijn appel proeft, zal hij je haken met zijn gif

Van de golven zoals ik, van de luchten zoals jij De tuin van Adam en Eva was op Asturisch grondgebied

En ik heb een gevoel, degenen die je zo diep van binnen draagt

Hoe verder weg ik ben, hoe meer Asturisch ik me voel

Fernando Alonso I, gekroond tot koning van de wind

Als hij op de buga stapt heeft hij hetzelfde gevoel