King Arthur - Mekons

Blue mist rolled through cans and weeds

The street lamps lit empty rail yards

In the shadows a man hid

His eyes as cold as the grave

His mind was filled with memories

Of friends long gone by

The vans roared around him

In the spotlight he cried

No one ever says goodbye these days

We’re all too busy running scared

With eyes of broken ice I watched you go

We’re falling like leaves from the tree

Scattered all over from Newport to Leeds

People hiding people like bees

Talking of unity, crippled by fate

Divided and lonely, too weak and too late

Across Treaty Square the lights burn late

They’re working overtime in the cells tonight

Away down the streets as empty as a vote

South of the river, down in the pond

No one ever says goodbye these days

We’re all too busy running scared

With eyes of broken ice I watched you go

We’re falling like leaves from the tree

No one ever says goodbye these days

We’re all too busy running scared

With eyes of broken ice I watched you go

We’re falling like leaves from the tree

Blue mist rolled through cans and weeds

The street lamps lit empty rail yards

In the shadows a man hid

His eyes as cold as the grave

No one ever says goodbye these days

We’re all too busy running scared

With eyes of broken ice I watched you go

We’re falling like leaves from the tree

No one ever says goodbye these days

We’re all too busy running scared

With eyes of broken ice I watched you go

We’re falling like leaves from the tree

No one ever says goodbye these days

We’re all too busy running scared

With eyes of broken ice I watched you go

We’re falling like leaves from the tree

Blauwe mist rolde door blikken en onkruid

De straatlantaarns verlichtten lege emplacementen

In de schaduw verborg een man

Zijn ogen zo koud als het graf

Zijn geest was gevuld met herinneringen

Van vrienden uit lang vervlogen tijden

De busjes bulderden om hem heen

In de schijnwerpers huilde hij

Niemand neemt tegenwoordig afscheid van elkaar

We hebben het allemaal te druk met bang rennen

Met ogen van gebroken ijs zag ik je gaan

We vallen als bladeren van de boom

Overal verspreid van Newport tot Leeds

Mensen die mensen verbergen zoals bijen

Over eenheid gesproken, verlamd door het lot

Verdeeld en eenzaam, te zwak en te laat

Aan de overkant van het Verdragsplein branden de lichten laat

Ze draaien vanavond overuren in de cellen

Weg door de straten zo leeg als een stem

Ten zuiden van de rivier, beneden in de vijver

Niemand neemt tegenwoordig afscheid van elkaar

We hebben het allemaal te druk met bang rennen

Met ogen van gebroken ijs zag ik je gaan

We vallen als bladeren van de boom

Niemand neemt tegenwoordig afscheid van elkaar

We hebben het allemaal te druk met bang rennen

Met ogen van gebroken ijs zag ik je gaan

We vallen als bladeren van de boom

Blauwe mist rolde door blikken en onkruid

De straatlantaarns verlichtten lege emplacementen

In de schaduw verborg een man

Zijn ogen zo koud als het graf

Niemand neemt tegenwoordig afscheid van elkaar

We hebben het allemaal te druk met bang rennen

Met ogen van gebroken ijs zag ik je gaan

We vallen als bladeren van de boom

Niemand neemt tegenwoordig afscheid van elkaar

We hebben het allemaal te druk met bang rennen

Met ogen van gebroken ijs zag ik je gaan

We vallen als bladeren van de boom

Niemand neemt tegenwoordig afscheid van elkaar

We hebben het allemaal te druk met bang rennen

Met ogen van gebroken ijs zag ik je gaan

We vallen als bladeren van de boom