Si tu etais né en Mai - Maxime Le Forestier

J’ai bien connu ta mère

Il paraît qu’elle m’aimait

J’aurais pu être ton père

Si tu étais né en mai

Mon petit

Quelque nuits

Éphémères

Mais cela

Le sauras-tu

Jamais?

J’ai bien connu ta mère

Il paraît que je l’aimais

Je serais sûrement ton père

Si tu étais né en mai

Son corps m’a-t-il gardé

Au fond de sa mémoire?

T’aurait-elle donné

La couleur de mes yeux

La forme de mes joues

Un peu de mes cheveux

Ou seulement mon goût

Pour des chansons à boire?

J’ai bien connu ta mère

Il paraît que l’on s’aimait

Je serais sûrement ton père

Si tu étais né en mai

Du fond de ton berceau

Tu regardes sans voir

Ce grand barbu là-haut

Qui se penche sur toi

Tu lui souris encore

En refermant tes doigts

Tu t’en fous, tu t’endors

Sur toutes mes histoires

Que jamais quiconque

Te parle de ces amours

Tu m’appelleras «mon oncle»

Jusqu'à la fin de nos jours

Ik kende je moeder goed

Het lijkt erop dat ze van me hield

Ik had je vader kunnen zijn

Als je in mei bent geboren

Mijn kleine

sommige nachten

kortstondig

Maar dit

zal je het weten?

Nooit?

Ik kende je moeder goed

Het lijkt erop dat ik van hem hield

Ik zou zeker je vader zijn

Als je in mei bent geboren

Heeft zijn lichaam me vastgehouden?

Diep in zijn geheugen?

Zou ze je hebben gegeven?

De kleur van mijn ogen

De vorm van mijn wangen

Een beetje van mijn haar

Of gewoon mijn smaak

Voor het drinken van liedjes?

Ik kende je moeder goed

Het lijkt erop dat we van elkaar hielden

Ik zou zeker je vader zijn

Als je in mei bent geboren

Van de bodem van je wieg

Je kijkt zonder te zien

Die grote bebaarde man daarboven

Wie leunt er op jou?

Je lacht weer naar hem

Je vingers sluiten

Het maakt je niet uit, je valt in slaap

Op al mijn verhalen

dan ooit iemand

Vertel je over deze liefdes

Je zult me ​​"oom" noemen

Tot het einde van onze dagen