La guerre de 14-18 - Maxime Le Forestier

Depuis que l’homme écrit l’Histoire, depuis qu’il bataille à cœur joie

Entre mille et une guerres notoires, si j'étais t’nu de faire un choix.

À l’encontre du vieil Homère, je déclarerais tout de suite

«Moi, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerre de quatorze-dix-huit!»

Est-ce à dire que je méprise les nobles guerres de jadis

Que je m’soucie comme d’une cerise de celle de soixante-dix?

Au contraire, je la révère et lui donne un satisfecit

Mais, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerre de quatorze-dix-huit.

Je sais que les guerriers de Sparte plantaient pas leurs epées dans l’eau

Que les grognards de Bonaparte tiraient pas leur poudre aux moineaux.

Leurs faits d’armes sont légendaires, au garde-à-vous, je les félicite

Mais, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerre de quatorze-dix-huit.

Bien sûr, celle de l’an quarante ne m’a pas tout à fait déçu.

Elle fut longue et massacrante et je ne crache pas dessus

Mais à mon sens, elle ne vaut guère, guère plus qu’un premier accessit

Moi, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerre de quatorze-dix-huit.

Mon but n’est pas de chercher noise au guérillas, non, fichtre, non

Guerres saintes, guerres sournoises qui n’osent pas dire leur nom

Chacune a quelque chose pour plaire, chacune a son petit mérite

Mais, mon colon, celle que j’préfère

C’est la guerre de quatorze-dix-huit.

Du fond de son sac à malices, Mars va sans doute, à l’occasion

En sortir une, un vrai délice qui me fera grosse impression.

En attendant je persévère à dire que ma guerre favorite

Celle, mon colon, que j’voudrais faire

C’est la guerre de quatorze-dix-huit.

Omdat de mens geschiedenis schrijft, omdat hij vecht naar hartelust

Tussen duizend en één beruchte oorlogen, als ik niet kon kiezen.

In tegenstelling tot de oude Homer, zou ik meteen verklaren

"Ik, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Dit is de oorlog van veertien-achttien!"

Betekent dat dat ik de nobele oorlogen van weleer veracht?

Dat ik om zeventig geef als een kers?

Integendeel, ik vereer haar en geef haar een duim omhoog

Maar, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Dit is de oorlog van veertien-achttien.

Ik weet dat de krijgers van Sparta hun zwaarden niet in het water staken

Dat Bonaparte's gegrom niet hun buskruit schoot.

Hun wapenfeiten zijn legendarisch, sta in de houding, ik feliciteer ze

Maar, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Dit is de oorlog van veertien-achttien.

Die van het jaar veertig stelde me natuurlijk niet helemaal teleur.

Het was lang en gekmakend en ik spuug er niet op

Maar naar mijn mening is het nauwelijks de moeite waard, nauwelijks meer dan een eerste toegang

Ik, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Dit is de oorlog van veertien-achttien.

Mijn doel is niet om te knoeien met de guerrilla's, nee, verdomme, nee

Heilige oorlogen, sluwe oorlogen die hun naam niet durven uit te spreken

Elk heeft iets om te behagen, elk heeft zijn kleine verdienste

Maar, mijn dikke darm, degene die ik verkies

Dit is de oorlog van veertien-achttien.

Uit de diepten van zijn trukendoos zal Mars ongetwijfeld af en toe

Haal er een uit, een waar genot dat een grote indruk op mij zal maken.

Ondertussen blijf ik zeggen dat mijn favoriete oorlog

Degene, mijn dubbele punt, die ik zou willen doen

Dit is de oorlog van veertien-achttien.