Mon ruisseau - Maxime Le Forestier, Arthur Le Forestier

Toute ma vie j’ai suivi le méandre

Qu’inconstant dessinait mon ruisseau

J’ai coulé mes jours à me répandre

Une coquille de noix pouvait s'éprendre

D’une brindille ou d’un bébé roseau

Étourdi par mon clapotis tendre

Le long des lisières

Aux flancs des coteaux

En serpent de vert

Offert aux oiseaux

Descendu des alpages

Une idée de rivage

C’est ainsi qu’au fil de la fortune

La rivière a changé mon ruisseau

Et dans l’onde où se baignaient mes lunes

Maintenant s’y dégazent

Des cargos

Quand à l’estuaire

S’est vu mon ruisseau

En rade à la mer

Grand frère de caniveau

J’ai taquiné les traves

Des courants qui déçoivent

Du maquis que la rosée parfume

Tout le pré reboit dans mon ruisseau

À l’heure ou l’aurore emporte mes brumes

Oh

Oh

Oh

Mijn hele leven heb ik de meander gevolgd

Die inconstante trok mijn stroom

Ik bracht mijn dagen door met mezelf te verspreiden

Een notendop kan verliefd worden

Van een takje of een babyrietje

Verbluft door mijn tedere lappen

langs de randen

Aan de zijkanten van de heuvels

Als een groene slang

Aangeboden aan de vogels

Afgedaald van de weilanden

Een kustlijn idee

Dus het is dat in de loop van fortuin

De rivier veranderde mijn stroom

En in de golf waar mijn manen baadden

Ontgas daar nu

Vrachtschepen

Wanneer bij het estuarium

Mijn stream gezien

In de haven op zee

Goot Grote Broer

Ik plaagde de traves

Stromen die teleurstellen

Van het maquis dat de dauw parfumeert

Heel de wei drinkt weer in mijn beekje

Op het uur dat de dageraad mijn mist wegneemt

Oh

Oh

Oh