Marie, Pierre et Charlemagne - Maxime Le Forestier

Marie s'éveille

S’ensommeille

Pourtant

Marie se lève

Bonne élève

Enfant

Prend son cartable

Sur la table

Et sort

Ses yeux picotent

Papillotent

Encore

Marie, c’est bien Charlemagne

Qui t’a fait lever si tôt

Marie, maudis Charlemagne

Souffle une voix dans son dos

Et Marie cueille

Quelques feuilles

Jaunies

Rencontre Pierrre

Sur le lierre

Assis

Marie paresse

Puis carresse

Sa joue

S’assied par terre

Près de Pierre

Et joue

Marie, bénis Charlemagne

Qui t’a fait lever si tôt

Marie, oublie Charlemagne

Souffle une voix dans son dos

Un jour d'école

Sans paroles

C’est long

La cloche sonne

Mais l’automne

Sent bon

Marie se terre

Près de Pierre

Dehors

Marie s'éloigne

Charlemagne

Est mort

Maria wordt wakker

valt in slaap

Nochtans

Maria staat op

Goede student

Kind

Pak zijn koffertje

Op de tafel

En uit

Zijn ogen tintelen

Flikkeren

nog

Marie, het is Karel de Grote

Door wie ben je zo vroeg opgestaan?

Marie, vervloek Karel de Grote

fluistert een stem achter zijn rug

En Mary kiest

wat bladeren

vergeeld

Ontmoet Pierre

op de klimop

Za

Maria luiheid

dan strelen

haar wang

Zit op de grond

In de buurt van Peter

En speel

Maria, zegen Karel de Grote

Door wie ben je zo vroeg opgestaan?

Marie, vergeet Karel de Grote

fluistert een stem achter zijn rug

een schooldag

Zonder woorden

Het is lang

De bel gaat

Maar de herfst

Ruikt goed

Marie wordt down

In de buurt van Peter

Buiten

Maria loopt weg

Karel de grote

Is dood