Les lianes du temps - Maxime Le Forestier

J’ai oublié ce qu’il faut faire

Pour t’avoir dans mon lit ce soir

Les chantages du vieux Ronsard

Ne sauraient me satisfaire

«Mignonne, allons voir si la rose»

N’est plus de mise au petit jour

Quand on va mal faire l’amour

Sur un petit matin morose

Attends un peu, attends un soir

On n’a fait que danser au bal

Attends un peu, au moins ce soir

On ne s’est pas fait de mal

A défricher la terre inculte

On n’y sème pas le bonheur

On tuerait un enfant d’une heure

A le traiter comme un adulte

Il faut encore que l’amour couve

Jusqu'à ne plus tenir en nous

Et que j’ai une faim de loup

Pour assouvir ta faim de louve

Je veux voir, même si tout se brise

Les lianes du temps se tisser

Depuis mes quatorze ans passés

Je n’ai jamais eu de promise

Attends un peu, attends un soir

On n’a fait que danser au bal

Attends un peu, et demain soir

On ne pourra plus se faire mal

Ik ben vergeten wat ik moet doen

Om je vanavond in mijn bed te hebben

De chantage van het oude Ronsard

Kan me niet bevredigen

"Lieverd, laat eens zien of de Roos"

Niet meer up-to-date

Wanneer we slecht gaan vrijen

Op een sombere ochtend

Wacht een beetje, wacht een nacht

We dansten alleen op het bal

Wacht nog even, in ieder geval vanavond

We hebben elkaar geen pijn gedaan

Om de woestenij op te ruimen

We zaaien geen geluk

We zouden een kind per uur vermoorden

Om hem als een volwassene te behandelen

Liefde moet nog smeulen

Totdat we niet langer vasthouden

En ik heb zo'n honger

Om je wolvenhonger te stillen

Ik wil het zien, zelfs als alles kapot gaat

De wijnstokken van de tijd weven

Sinds mijn veertiende

Ik heb nooit een belofte gehad

Wacht een beetje, wacht een nacht

We dansten alleen op het bal

Nog even geduld, en morgenavond

We kunnen elkaar geen pijn meer doen