Les croquants - Maxime Le Forestier

Les croquants vont en ville, à cheval sur leurs sous

Acheter des pucelles aux saintes bonnes gens

Les croquants leur mettent à prix d’argent

La main dessus, la main dessous…

Mais la chair de Lisa, la chair fraîche de Lison

(Que les culs cousus d’or se fassent une raison!)

C’est pour la bouche du premier venu

Qui a les yeux tendres et les mains nues…

Les croquants, ça les attriste, ça

Les étonne, les étonne

Qu’une fille, une fille belle comme ça

S’abandonne, s’abandonne

Au premier ostrogot venu:

Les croquants, ça tombe des nues

Les filles de bonnes moeurs, les filles de bonne vie

Qui ont vendu leur fleurette à la foire à l’encan

Vont se vautrer dans la couche des croquants

Quand les croquants en ont envie…

Mais la chair de Lisa, la chair fraîche de Lison

(Que les culs cousus d’or se fassent une raison!)

N’a jamais accordé ses faveurs

A contre-sous, à contrecoeur…

Les filles de bonne vie ont le coeur consistant

Et la fleur qu’on y trouve est garantie longtemps

Comme les fleurs en papier des chapeaux

Les fleurs en pierre des tombeaux…

Mais le coeur de Lisa, le grand coeur de Lison

Aime faire peau neuve avec chaque saison:

Jamais deux fois la même couleur

Jamais deux fois la même fleur…

Crunchies gaan op hun centen naar de stad

Koop maagden van de heilige goede mensen

De croquants zetten ze op een prijs van geld

Hand omhoog, hand omlaag...

Maar het vlees van Lisa, het verse vlees van Lisa

(Laat de met goud gestikte ezels een besluit nemen!)

Het is voor de mond van de eerstkomer

Wie heeft tedere ogen en blote handen...

Crunchies maken ze verdrietig

Verras ze, verras ze

Dat een meisje, zo'n mooi meisje

overgeven, overgeven

Bij de eerste ostrogot die langskomt:

Crunchies, het valt uit de wolken

Meisjes van goede zeden, meisjes van goed leven

Wie verkochten hun fleurette op de veilingbeurs

Zal zich wentelen in de laag crunchies

Wanneer de crunchies hunkeren naar...

Maar het vlees van Lisa, het verse vlees van Lisa

(Laat de met goud gestikte ezels een besluit nemen!)

Nooit zijn gunsten verleend

Met tegenzin, met tegenzin...

Meisjes van het goede leven zijn hartelijk

En de bloem die daar wordt gevonden is gegarandeerd voor een lange tijd

Zoals de papieren bloemen van de hoeden

De stenen bloemen van de graven...

Maar Lisa's hart, Lisa's grote hart

Krijgt graag een make-over bij elk seizoen:

Nooit twee keer dezelfde kleur

Nooit twee keer dezelfde bloem...