Je veux quitter ce monde heureux - Maxime Le Forestier

Sourire aux larmes,

Trouver du charme

Au fond du soir pourri qui mène à la mort.

Viens ma dormeuse

Dans la berceuse

Que je te chanterai et que je cherche encore.

Je veux quitter ce monde en regrettant un peu.

Je veux quitter ce monde, heureux.

Pas de suicide,

Pas de morbide,

Pas l’ombre d’un regret ou d’un désespoir,

Pas l’ombre d’une

Tache à la lune,

D’un mauvais souvenir ou d’un plaisir au noir.

Je veux quitter ce monde en regrettant un peu.

Je veux quitter ce monde, heureux.

Quand la peinture

Sera nature,

Quand on verra fleurir aux murs en chaleur

Tous les délires

Des sans-écrire,

Des affamés de l'âme, des fous de la couleur.

Je veux quitter ce monde en regrettant un peu.

Je veux quitter ce monde, heureux.

Quand, dans ses tripes,

Un pauvre type

Aura enfin trouvé, taillé dans du bois

La chanson belle,

Universelle

Qui l’aura fait content, mais qui sera de moi.

Je veux quitter ce monde en regrettant un peu.

Je veux quitter ce monde, heureux.

Quand ne claironne-

Ra plus personne,

Au nom du bien, du mal, du roi ou de Dieu,

Qu’on pourra faire

Un tour de terre

Sans pleurer, sans vomir, sans se fermer les yeux.

Je veux quitter ce monde en regrettant un peu.

Je veux quitter ce monde, heureux.

Que je te touche,

Que je te couche

Et retrouver l’amour qu’on fait à quinze ans,

Alors ma tendre

Tu vas entendre

Pour la première fois, on peut faire un enfant.

Et puis quitter ce monde en regrettant un peu.

Et puis quitter ce monde, heureux.

lach tot tranen,

Charme vinden

Diep in de rotte avond die tot de dood leidt.

Kom mijn slaper

In het slaapliedje

Dat ik voor je zal zingen en waar ik nog steeds naar op zoek ben.

Ik wil deze wereld verlaten met een beetje spijt.

Ik wil deze wereld gelukkig verlaten.

Geen zelfmoord,

Geen morbide,

Geen zweem van spijt of wanhoop,

Geen schaduw van a

Plek in de maan,

Van een slechte herinnering of een plezier in het donker.

Ik wil deze wereld verlaten met een beetje spijt.

Ik wil deze wereld gelukkig verlaten.

Wanneer het schilderij

zal natuurlijk zijn,

Als we in de hitte bloei op de muren zien

alle waanideeën

Van degenen zonder te schrijven,

Zielhongerig, gek van kleur.

Ik wil deze wereld verlaten met een beetje spijt.

Ik wil deze wereld gelukkig verlaten.

Wanneer, in zijn ingewanden,

Een arme man

Eindelijk gevonden, uit hout gesneden

Het mooie lied,

Universeel

Wat hem gelukkig zal hebben gemaakt, maar die van mij zal zijn.

Ik wil deze wereld verlaten met een beetje spijt.

Ik wil deze wereld gelukkig verlaten.

Wanneer niet trompet-

Niemand meer over,

In de naam van goed, kwaad, koning of God,

Wat kunnen we doen

Een rondje land

Zonder te huilen, zonder over te geven, zonder je ogen te sluiten.

Ik wil deze wereld verlaten met een beetje spijt.

Ik wil deze wereld gelukkig verlaten.

dat ik je aanraak,

Dat ik je neerleg

En herontdek de liefde die we op vijftienjarige leeftijd maakten,

Dus mijn liefste

Je zal horen

Voor het eerst kunnen we een kind maken.

En dan deze wereld verlaten met een beetje spijt.

En verlaat dan deze wereld, gelukkig.