Entre 14 et 40 ans - Maxime Le Forestier

Fallait déjà se lever tôt

Pour trouver un brin d’herbe

J’ai filé la trace aux oiseaux

J' les ai suivis et ce matin —

Découverte superbe

Y' en avait au Quartier latin

Comme je ne savais pas voler

Et qu’il y avait des grilles

J’ai dû m’asseoir devant l’entrée

C’est dur de vouloir par beau temps

Embrasser une fille

Entre quatorze et quarante ans

Le Larsac leur a pas suffi

Ils viennent s’installer ici

On voulait juste s’allonger

Un peu dans l’herbe verte

Regarder les oiseaux manger

On voulait juste imaginer

Une terre déserte

Où l’on ferait l’amour en paix

Quand on aura enfin atteint

Leur âge il me semble

Qu’on aura plus le goût à rien

On voulait jouer aux enfants

Avant qu’on leur ressemble

Entre quatoze et quarante ans

Dien Bien Phu leur a pas suffi

Ils viennent s’installer ici

Savent pas qu' les ioseaux ont des ailes

Quand on a des visières

On ne regarde pas le ciel

Allez les piafs, allez nombreux

Et bouffez leurs parterres

Puisqu’il paraît que c’est à eux

On peut rêver il est toujours

Possible qu’ils se perdent

Dans les jardins du Luxembourg

Répétons-leur en attandant

Qu’ensemble on les emmerde

Entre quatorze et quarante ans

Le treize mai leur a pas suffi

Ils viennent s’installer ici

Moest al vroeg opstaan

Om een ​​grasspriet te vinden

Ik volgde de vogels

Ik volgde hen en vanmorgen -

Fantastische ontdekking

Er waren er enkele in het Quartier Latin?

Alsof ik niet kon vliegen

En er waren leuningen

Ik moest voor de ingang zitten

Het is moeilijk te willen bij mooi weer

kus een meisje

Tussen veertien en veertig

De Larsac was niet genoeg voor hen

Ze komen zich hier vestigen

We wilden gewoon gaan liggen

Een beetje in het groene gras

Kijk hoe de vogels eten

We wilden ons gewoon voorstellen

Een woestijnland

Waar we in vrede zouden vrijen

Wanneer we eindelijk bereiken

Hun leeftijd lijkt het

Dat we nergens meer de smaak van zullen hebben

We wilden kinderen spelen

Voordat we op hen lijken

Tussen veertien en veertig

Dien Bien Phu was niet genoeg voor hen

Ze komen zich hier vestigen

Weet niet dat vogels vleugels hebben

Als we vizieren hebben

We kijken niet naar de lucht

Ga piafs, ga veel

En eet hun bed op

Aangezien het lijkt alsof het aan hen is

Je kunt dromen dat het altijd zo is

Mogelijk raken ze verdwaald

In de tuinen van Luxemburg

Laten we het ze ondertussen vertellen

Laten we ze samen neuken

Tussen veertien en veertig

13 mei was niet genoeg voor hen

Ze komen zich hier vestigen