Übermensch - Maxim

Da bin ich nun, die Sachen feucht vom Nieselregen.

Komisch wieder durch diese Straßen zu gehen,

wo in jeder Ecke tausende Erinnerungen von dir kleben.

Was für ein trauriges Klischee.

Geh vorbei an unserm Lieblingsrestaurant

und hoff die ganze Zeit, dass ich dich doch zufällig treff.

Bleib kurz stehn vor deiner Tür, würd dich gern noch mal berührn,

obwohl ich weiß, du bist nicht echt.

Meine Fantasie macht einen Übermensch aus dir, hat deine Macken abgeschliffen,

alle Fehler korrigiert.

Sie flüster mir tausend schöne Lügen in mein Ohr und

ich glaub ihr, und ich glaub ihr jedes Wort.

Du warst noch nie so wunderschön wie jetzt, so makellos perfekt, so nicht von

dieser Welt.

Ich war noch nie so verliebt in dich wie jetzt, obwohl ich weiß du bist nicht

echt, du bist die bessere Version von dir selbst.

Die Wahrheit ist, die Kerzen waren mir scheißegal und das Essen hier war auch

nicht immer gut.

An deine Schönheit hatte ich mich längst gewöhnt und auch nur

so getan, als hörte ich dir zu.

In Gedanken war ich wahrscheinlich ganz

woanders, hab hier irgendwo den Ausweg gesucht.

Was man nicht haben kann,

ist immer so viel interessanter und im Augenblick bist das halt du.

Meine Phantasie macht einen Übermensch aus dir, hat dich komplett erneuert,

überholt und genmanipuliert.

Sie flüstert mir tausend schöne Lügen in mein Ohr

und ich glaub ihr, und ich glaub ihr jedes Wort.

Du warst noch nie so wunderschön wie jetzt, so makellos perfekt, so nicht von

dieser Welt.

Ich war noch nie so verliebt in dich wie jetzt, obwohl ich weiß du bist nicht

echt, du bist die bessere Version von dir selbst.

Du bist die bessere Version von dir selbst, du existierst nur in meiner

Fantasie.

Du bist die bessere Version von dir selbst, gegeben hat es dich noch

nie.

Du warst noch nie so wunderschön wie jetzt, so makellos perfekt, so nicht von

dieser Welt.

Ich war noch nie so verliebt in dich wie jetzt, obwohl ich weiß du bist nicht

echt, du bist die bessere Version von dir selbst.

(Dank an Mona für den Text)

Hier ben ik, mijn kleren nat van de motregen.

Grappig om weer door deze straten te lopen

waar duizenden herinneringen aan jou in elke hoek blijven hangen.

Wat een triest cliché.

Loop langs ons favoriete restaurant

en ik blijf hopen dat ik je tegenkom.

Sta even stil voor je deur, wil je nog een keer aanraken,

hoewel ik weet dat je niet echt bent.

Mijn verbeelding verandert je in een superman, geschuurd je eigenaardigheden

alle fouten gecorrigeerd.

Ze fluistert duizend mooie leugens in mijn oor en...

Ik geloof haar, en ik geloof haar elk woord.

Je bent nog nooit zo mooi geweest als nu, zo perfect perfect, dus niet door

deze wereld.

Ik ben nog nooit zo verliefd op je geweest, ook al weet ik dat je dat niet bent

echt, je bent de betere versie van jezelf.

De waarheid is dat ik niets om de kaarsen gaf en het eten hier ook niet

niet altijd goed.

Ik was al lang gewend aan je schoonheid en alleen dat

deed alsof hij naar je luisterde.

Ik was waarschijnlijk helemaal in mijn gedachten

ergens anders, ik zocht hier ergens een uitweg.

wat je niet kunt hebben

is altijd zoveel interessanter en op dit moment ben jij het.

Mijn verbeelding verandert je in een superman, heeft je volledig vernieuwd,

verouderd en genetisch gemodificeerd.

Ze fluistert duizend mooie leugens in mijn oor

en ik geloof haar, en ik geloof haar elk woord.

Je bent nog nooit zo mooi geweest als nu, zo perfect perfect, dus niet door

deze wereld.

Ik ben nog nooit zo verliefd op je geweest, ook al weet ik dat je dat niet bent

echt, je bent de betere versie van jezelf.

Jij bent de betere versie van jezelf, je bestaat alleen in de mijne

Fantasie.

Je bent de betere versie van jezelf, je bestond nog

nooit.

Je bent nog nooit zo mooi geweest als nu, zo perfect perfect, dus niet door

deze wereld.

Ik ben nog nooit zo verliefd op je geweest, ook al weet ik dat je dat niet bent

echt, je bent de betere versie van jezelf.

(Met dank aan Mona voor de tekst)