Immer wenn ich pleite bin - Maxim, Jaqee

Und mal wieder kriecht die Zeit

Du kommst nicht an ihr vorbei

Je mehr du strampelst steckst du fest

Versuchst n guter Mensch zu sein

Bist da für alle hängst dich rein

Doch immer lacht irgendein Arschloch zuletzt

Da ist kein Netz um dich aufzufangen

Und überhaupt, dir geht alles daneben

Manchmal bin ich drauf und dran

Doch ich schaffs nicht aufzugeben

Denn immer wenn ich pleite bin

Und es kommt kein Zeichen von oben

Und ich lasse den Kopf hängen

Liegt da plötzlich n Schein aufm Boden

When you wake up with the sunrise

Feeling in a mood of desperation

With no power to lead your path

You turn your face up to the sky

Praying for the angles to appear

To comfort you in your despair

I watch your silhouette from far

I feel your struggle for relief

As you erect your body and keep on walking

Und deine Straße Grau in Grau

Saugt alle Farben aus dir raus

Bis nur noch dein Sarkasmus bleibt

Dut morgens schon gereizt

Und sagst Sachen die du nicht meinst

Zwei Tage später tuts dir Leid

En de tijd tikt weer door

Je kunt niet voorbij haar komen

Hoe meer je trapt, je komt vast te zitten

Proberen een goed mens te zijn

Je bent er voor iedereen, hou vol

Maar een klootzak lacht altijd het laatst

Er is geen net om je te vangen

En hoe dan ook, alles is mis met jou

Soms ben ik ermee bezig

Maar ik kan niet opgeven

Want wanneer ik blut ben

En er is geen teken van boven

En ik laat mijn hoofd hangen

Plots ligt er een briefje op de grond

Wanneer je wakker wordt met de zonsopgang

Zich in een wanhoopsstemming voelen

Zonder kracht om je pad te leiden

Je draait je gezicht naar de hemel

Bidden dat de hoeken verschijnen

Om je te troosten in je wanhoop

Ik bekijk je silhouet van ver

Ik voel je strijd om opluchting

Terwijl je je lichaam opricht en blijft lopen

En je straat grijs in grijs

Zuigt alle kleuren uit je

Totdat alleen jouw sarcasme overblijft

Dut al geïrriteerd in de ochtend

En dingen zeggen die je niet meent

Twee dagen later heb je spijt