Ruth Marie - Mark Kozelek

I grew so old

In that house I lived in They brought me here

'Cause I can’t take care

I lost my worth

And my purpose here

I feel you cry

But I can’t speak my mind

Will you hold me And never let me go

'Cause I hate it when you walk outside that door

'Cause I know I won’t ever see your eyes

The eyes I gave you

When my eyes shut

They’ll take me to the land

For fiftie years I lived there with my man

And on my own I lived for fortie more

I watched you grow up From babies on the floor

To the beautiful women that you are

And I hated that you’ve gone away so far

Cause I know I won’t ever see those eyes

The eyes I gave you

The evenings fall

They’ll drag me out the hall

Up to my bunk and drug me 'til I’m numb

But pass the haze

I see your pretty face

Remember me when I’m gone

You know I love you

Though I can hardly say

And I hate it when you see me in this way

But in darkness

I’ll always see those eyes

The eyes I gave you

Ik werd zo oud

In dat huis waar ik woonde, brachten ze me hier

Omdat ik niet voor je kan zorgen

Ik ben mijn waarde kwijt

En mijn doel hier

Ik voel je huilen

Maar ik kan mijn mening niet uitspreken

Wil je me vasthouden en me nooit laten gaan?

Want ik haat het als je door die deur loopt

Omdat ik weet dat ik je ogen nooit zal zien

De ogen die ik je gaf

Wanneer mijn ogen sluiten

Ze brengen me naar het land

Vijftig jaar heb ik daar met mijn man gewoond

En alleen leefde ik nog veertig jaar

Ik heb je zien opgroeien Van baby's op de grond

Aan de mooie vrouwen die je bent

En ik haatte het dat je zo ver weg bent gegaan

Omdat ik weet dat ik die ogen nooit zal zien

De ogen die ik je gaf

De avonden vallen

Ze slepen me de hal uit

Tot aan mijn bed en verdoof me tot ik verdoofd ben

Maar passeer de nevel

Ik zie je mooie gezicht

Onthoud mij als ik weg ben

Je weet dat ik van je hou

Hoewel ik het moeilijk kan zeggen

En ik haat het als je me op deze manier ziet

Maar in het donker

Ik zal die ogen altijd zien

De ogen die ik je gaf