Lucky Man - Mark Kozelek

Woken up those New York mornings, shivering bones

Thinking how the air welled up, her old brown stone

Close down to kiss her, marks time past flown

So hard to find it in us to leave these dreams

To leave these dreams

Growing up Ohio mornings sleeping in late

Ducking out the window, the school I hate

Listening to my mother talking with her neighbourhood friends

Underneath the drone guitar of lucky man

Stranded out those Florida beaches, poor as a joke

Sails fly in Merritt Islands, lazy blue coast

Cool refrains of ocean rain, echo off of my head

Celebrated summer, friends and brothers, the freedom we fell

And you’re what I remember

Shining down the L.A. highways, glorious sun

Far from you, from my home, and everyone I love

Sinking in the shallow end of her infinite pools

Silver lakes and palisades and Malibu

Woken up those lost young mornings, somewhere in Spain

I couldn’t say the towns I slept, my lovers' names

Pouring in on Sunday, heaven’s church bell rang

I didn’t know my purpose til I stood and sang

For crowds of passing faces

Woken up to this new Aprils sleepy gray skies

The rain has swept the dust that left, the gutters rise

The fog it spills into the hills, crawling out East

The windows weep, beside me now though she sleeps and I

Now have I found her

Wakker geworden op die ochtenden in New York, bibberende botten

Denkend aan hoe de lucht opwelde, haar oude bruine steen

Sluiten om haar te kussen, markeert de tijd die voorbij is gevlogen

Zo moeilijk om het in ons te vinden om deze dromen te verlaten

Deze dromen verlaten

Opgroeien in Ohio 's ochtends laat uitslapen

Uit het raam duiken, de school die ik haat

Luisteren naar mijn moeder die praat met haar buurtvrienden

Onder de drone-gitaar van de gelukkige man

Gestrand op die stranden in Florida, arm als een grap

Zeilen vliegen op de Merritt-eilanden, luie blauwe kust

Koele refreinen van oceaanregen, echo van mijn hoofd

De zomer gevierd, vrienden en broers, de vrijheid die we vielen

En jij bent wat ik me herinner

Schijnt langs de snelwegen van L.A., glorieuze zon

Ver van jou, van mijn huis en iedereen van wie ik hou

Zinkend in het ondiepe gedeelte van haar oneindige poelen

Zilvermeren en palissaden en Malibu

Wakker geworden die verloren jonge ochtenden, ergens in Spanje

Ik kon de steden waar ik sliep niet zeggen, de namen van mijn geliefden

Zondag stroomde de kerkklok van de hemel binnen

Ik wist mijn doel niet totdat ik stond en zong

Voor massa's passerende gezichten

Wakker geworden met deze nieuwe slaperige grijze lucht van april

De regen heeft het stof weggevaagd, de dakgoten rijzen op

De mist die het de heuvels in kruipt, kruipt naar het oosten

De ramen huilen, naast me nu hoewel ze slaapt en ik

Nu heb ik haar gevonden