Katy Song - Mark Kozelek

Some escape some door to open

This path seems the blackest but i Guess it’s the soonest

But there in the clearing i Know you’ll be wearing

Your young aching smile and

Waving your hand

Can’t go with my heart when i Can’t feel what’s in it i Thought you’d come over

But for some reason you didn’t

Glass on the pavement under my shoe

Without you is all my life amounts to A final sleep no Words from my cutting

Mouth to your ear or Taut wicked pinches

From my fingers to your bitter face

That i can’t heal

I know tomorrow

You will be Somewhere in london

Living with someone

You’ve got some kind of family

There to turn to And that’s more than i could ever give you

A chance for calm

A hope for freedom

Outlet from my cold solitary kingdom

By the forest of our spring stay

Where you walked away

And left a bleeding part of me Empty and bothered

Watching the water

Quiet in the corner

Numb and falling through

Without you what does my life amount to?

Sommigen ontsnappen aan een deur om te openen

Dit pad lijkt het zwartst, maar ik denk dat het het snelst is

Maar daar op de open plek weet ik dat je het zult dragen

Je jonge, pijnlijke glimlach en

Met je hand zwaaien

Kan niet met mijn hart meegaan als ik niet kan voelen wat erin zit, ik dacht dat je langs zou komen

Maar om de een of andere reden deed je dat niet

Glas op de stoep onder mijn schoen

Zonder jou is mijn hele leven een laatste slaap geen woorden uit mijn snijden

Mond tegen je oor of harde knijpen

Van mijn vingers tot je bittere gezicht

Dat ik niet kan genezen

Ik weet het morgen

Je zult ergens in Londen zijn

Samenwonen met iemand

Je hebt een soort familie

Daar om naar toe te gaan En dat is meer dan ik je ooit zou kunnen geven

Een kans op rust

Hoop op vrijheid

Outlet uit mijn koude eenzame koninkrijk

Bij het bos van ons lenteverblijf

Waar je wegliep

En liet een bloedend deel van mij Leeg en gehinderd

Naar het water kijken

Rustig in de hoek

Verdoofd en vallen door

Wat is mijn leven zonder jou?