В потерянном мире - Margenta

Ветер усталый лишь коснётся меня,

Зачарованный воздух мне даст облегченье,

Камень на камне, день без признаков дня,

В этом мире пустынном, где не свет и не темень я,

Для затерянных в море зажигают огонь,

Но в потерянном мире — одиночества звон.

Птица ждёт неба на плече моём

Страх удара о камни перебил ей крылья

Мы так похожи с нею, молясь об одном,

Мы — Небесные Дети, эта странная птица и я.

Для затерянных в море, зажигают маяк,

Но в потерянном мире — нет огня!

Та, что спасёт, знает лучше меня

Вкус полёта и путь из потерянных в мире,

Где камень на камне, день без признаков дня,

Где, страдая от зноя, жажду сердца забыли

Для затерянных в море, зажигают огонь,

Но в потерянном в мире — одиночества звон...

De vermoeide wind zal mij alleen maar raken,

De betoverde lucht zal me verlichting geven,

Steen op steen, een dag zonder tekenen van een dag

In deze woestijnwereld, waar ik noch licht noch duisternis ben,

Een vuur wordt aangestoken voor degenen die op zee verdwaald zijn,

Maar in de verloren wereld klinkt eenzaamheid.

Een vogel wacht op de lucht op mijn schouder

De angst om de stenen te raken brak haar vleugels

We lijken zo op haar, bidden voor één ding,

Wij zijn Hemelse Kinderen, deze vreemde vogel en ik.

Voor degenen die verdwaald zijn op zee, steek een baken aan

Maar in de verloren wereld is er geen vuur!

Degene die redt weet het beter dan ik

De smaak van de vlucht en de weg van de verloren in de wereld,

Waar is steen op steen, dag zonder tekenen van dag,

Waar, lijdend aan de hitte, de dorst van het hart werd vergeten

Voor degenen die verdwaald zijn op zee, steek een vuur aan

Maar in een verloren wereld - eenzaamheid rinkelt ...