Змея - Margenta, Артур Беркут

Если в лампах кончается масло,

Лампы гаснут, и дело с концом.

У тебя спит змеей на запястье

Смерть с довольным и сытым лицом.

Не буди эту странную даму —

Пусть досмотрит свой вычурный сон,

Где в большой позолоченной раме

Леонардо согнул горизонт.

Небо стало тяжелой подковой,

В яйцо превратилась Земля,

Скорлупа разлететься готова

На миллиарды частиц «ты» и «я».

Леонардо проткнет ее веткой,

На которой семь острых шипов —

Ни эскиза, ни схемы, ни слепка

Наилучшего из миров.

Продолжение сна — неизвестно.

На запястье проснулась змея,

Затянула волшебную песню

И навек усыпила тебя…

Als de olie van de lampen opraakt,

De lampen gaan uit, en dat is het.

Slapen als een slang om je pols

Dood met een tevreden en weldoorvoed gezicht.

Maak deze vreemde dame niet wakker -

Laat hem kijken naar zijn kunstzinnige droom,

Waar in een grote vergulde lijst

Leonardo boog de horizon.

De lucht werd een zwaar hoefijzer,

De aarde veranderde in een ei,

De schaal is klaar om te breken

Miljarden deeltjes van "jij" en "ik".

Leonardo zal haar doorboren met een tak,

waarop zeven scherpe doornen zijn -

Geen schets, geen diagram, geen cast

Het beste van alle werelden.

Het voortzetten van de slaap is niet bekend.

Een slang werd wakker op de pols,

zong een magisch lied

En je voor altijd in slaap gesust...