Закатные рыцари - Margenta

Закатные рыцари едут на черных конях

К собору, где Мастер упорно рисует священный покров.

У Мастера кисть золотая танцует в руках,

Он сам — словно дар возрожденных из пепла наивных волхвов.

Хотели бы рыцари знать, где богатство племен,

Которым теперь ни за что не порвать католических пут.

Ведь в золоте Мастера спрятан языческий сон,

Его привезли каравеллы, искавшие в Индию путь.

Спите спокойно, жители Города Солнца,

Спите спокойно!

Мадонна молчит, о грядущих распятьях скорбя.

Она так похожа на младшую дочку торговца сукном,

А рыцарям кажется, что перед ними — Судьба,

Чей взгляд отправляет навечно испанские пушки на дно.

И рыцарям кажется, что по колено моря

Для тех, кто богат лишь гербом и величьем речей.

Но Мастер в огонь преисподней отправит спесивых дворян,

А следом за ними — и дюжины две королей.

Спите спокойно, жители Города Солнца,

Спите спокойно!

На стенах собора заснет золотая пыльца

И Мастер застынет навечно в обличье Святого Петра.

Закатные рыцари вспыхнут рубиновой тайной венца —

Того, что украсит чело Сына Зла и Добра.

Ridders bij zonsondergang rijden op zwarte paarden

Naar de kathedraal, waar de Meester koppig de heilige sluier trekt.

De Meester heeft een gouden borstel die in zijn handen danst,

Hijzelf is als een geschenk van naïeve magiërs die uit de as zijn herboren.

De ridders zouden graag willen weten waar de rijkdom van de stammen is,

Die nu nooit de katholieke boeien zal breken.

Immers, een heidense droom is verborgen in het goud van de Meester,

Het werd gebracht door karvelen die op zoek waren naar een weg naar India.

Slaap lekker, bewoners van de Stad van de Zon,

Welterusten!

De Madonna zwijgt en rouwt om de komende kruisigingen.

Ze lijkt zoveel op de jongste dochter van een lakenkoopman,

En het lijkt voor de ridders dat het lot voor hen is,

Wiens blik Spaanse wapens voor altijd naar de bodem stuurt.

En het lijkt voor de ridders dat de knie van de zee

Voor degenen die alleen rijk zijn aan het wapen en de grootsheid van toespraken.

Maar de Meester zal arrogante edelen naar het vuur van de onderwereld sturen,

En na hen - en twee dozijn koningen.

Slaap lekker, bewoners van de Stad van de Zon,

Welterusten!

Gouden stuifmeel valt in slaap op de muren van de kathedraal

En de Meester zal voor altijd bevriezen in de gedaante van St. Peter.

De zonsondergangridders zullen flitsen met het robijnrode geheim van de kroon -

Dat wat het voorhoofd van de Zoon van Kwaad en Goed zal sieren.