Настроение (бонус) - Margenta

Нежданно разливается река,

Хоронит церкви, яблони, заборы,

И колокольный звон из-под воды никак

С душою не закончит разговоры.

Туман ползет — как хитрый старый вор,

Закрутит в мягкий кокон, очарует

И бросит в полуночный звездный вздор,

Повесив на меня вину чужую.

Ладони загорятся в темноте,

Засветятся от напряженья пальцы,

И светом я отправлюсь по воде

К несмело сыгранному в детстве вальсу…

Plots stroomt de rivier over

Begraaft kerken, appelbomen, hekken,

En de bel die van onder water rinkelt niet

Hij zal niet klaar zijn met praten met zijn ziel.

De mist kruipt naar binnen - als een sluwe oude dief,

Zal draaien in een zachte cocon, charme

En gooi het in de middernachtster-onzin,

De schuld van iemand anders op mij schuiven.

De handpalmen lichten op in het donker,

Vingers gloeien van spanning,

En met het licht ga ik het water op

Op de wals die schuchter werd gespeeld in de kindertijd...