Mon inspiration - Manu MIlitari

Mon inspiration, puisée dans une grosse machine

Les pneus qui crissent la ville en état d’crise

Du ciment, a perte de vue

Une emotion demente, quand ton père se tue

Ok s’correct, non ya pas d’fuck quand j’sors

Vu qu’ya un bat de base en d’sous du banc d’char

Des fois les morts, sortent d’leur royaume, sa va juste un peu trop vite,

on s’fait coller par des fantomes

Les amende sont sallées, au gout d’la moyenne

Ta liberté aveuglée par du poivre de cayenne

La cellule peut peut être nourir les lâches, mais nous on crache dans soupe

meme quand ki nous relachent

La rue nous re-accueille, pleine de promesses

En croisant son cercueil, on ecoute la grand messe

A toute vitesse, nostalgique, avant qu’sonne la cloche dl’horloge biologique

Fec

Si la vie suit son cours, moi j’fox

Jmarche pas au crédit, j’cours a contre-courant

Mais pourquoi courir, si sa nous donne des idées

Comme manger pour s’remplir, ou faire l’amour pour s’vider

On s’laisse guider par la facilité, en faisant rien on s’dit k’on profite bien

Drame d’action, la rue en premier plan, avec le bruit d’nos vies pour arriere

chant

L’ecole, loin derriere

J’me’rtourne, mais on la voi pu tellement k’on la dans l’derriere

C du vrai, c du cru, c du rue, mon inspiration M A N U

Mijn inspiratie, getrokken uit een grote machine

De banden die de stad in crisis laten piepen

Cement, zover het oog reikt

Krankzinnige emotie, als je vader zelfmoord pleegt

Oké, het is oké, nee, er is geen fuck als ik uitga

Omdat er een basisgevecht is onder de tankbank

Soms komen de doden uit hun rijk, het is gewoon een beetje te snel,

we komen vast te zitten door geesten

De boetes zijn hoog, naar de smaak van de doorsnee

Je vrijheid verblind door cayennepeper

De cel kan de lafaards voeden, maar wij spugen in de soep

zelfs als ze ons vrijlaten

De straat verwelkomt ons terug, vol belofte

Terwijl we zijn kist oversteken, luisteren we naar de hoogmis

Op volle toeren, nostalgisch, voordat de bel van de biologische klok gaat

Fec

Als het leven zijn gang gaat, vos ik

Ik loop niet op krediet, ik ren tegen de stroom in

Maar waarom rennen, als het ons op ideeën brengt

Zoals eten om vol te raken, of vrijen om leeg te raken

We laten ons leiden door gemak, door niets te doen zeggen we tegen onszelf dat we het naar ons zin hebben

Actiedrama, de straat op de voorgrond, met daarachter het lawaai van ons leven

zingen

De school, ver achter

Ik draai me om, maar we konden haar zo goed zien dat we achter haar staan

C real, c raw, c street, mijn inspiratie M A N U