L'empreinte - Manu MIlitari

18 21, Ontario est

Les clients rentrent y sont sérieux y veulent le best

J’ai un feeling hardcore comme dans Montana

Mais l’matin j’pense j’va shiner a la Tony

Ok t’es prête va s’y avant qu’on meurent d’ennui

Pars le char qu’on s'évade dans nuit

Volume dans l’tapis, let’s go ouvre les fenêtres

Pis grouille-toi l’gros, j’ai hâte de naître

Ch’t’anné d'être rien, ch’ta l'étroit, j’veux être de quoi

J’veux les clé d’chez nous, moi j’t’un vrai québécois

J’rêve d'être le message le plus fat, le plus gros

Le plus large, le plus bad, le plus beau

On arrive au spot spoté la veille

Arrête donc de niaiser faudrait pas réveiller la vieille

Qui dort s’ses billets d’vingt dollars

Elle va comprendre demain matin on n’est v’nu faire de l’art

Tape à mesurer, échelle, gants, cacannes

Y manque de rien, y’a même un 3 et demi d’boucane

Ça s’fait bien même vite, on s’quitte bientôt

J’ai peur d’mourir, avant d’partir, prends moi en photo

L’empreinte.

J’suis la peur bleu des col bleu

La couleur d’une jeunesse qui aime pas les bœufs

J’emprunte des trains pour voir du pays

Pis je reviens quand qu’on pense qu’on ma détruit

Quand le jour se lève, J’suis c’qui reste d’la nuit

Le résidu d’la rue comme les COPS ou les NME

J’représente comme Manu, j’crée des tentions

Normal, la lumière dévoile à nu mes intentions

J’y pense quand qu’une belle chicks passe

Elle m’sourie.

L’cochon l’autre bord se d’mande s’qui s’passe

C’est quoi une nature morte de plus de dessiné

Ici, oublie, j’suis vivant depuis des décennies

Mais on veut m’effacer d’la carte, que j’crève, que j’parte

S’ils pouvaient, ils m’frapperaient à coup d’bat

Ben aller-y, vous aller frapper un mur

Votre rage, votre haine, votre face, c’est mon armure

Avant qu’on m’sunblast, mon créateur s’arrange

Pour que mes couleurs dérangent comme le film Clockwork orange

Y veule nous tenir par le cou en laisse

Mais on n’est pas des chiens même si partout, on laisse.

Qui parle de mur légale ou illégale

Moi j’veux frapper, taper, ouesse ça fais mal

Ta liberté s’arrête ou la mienne commence

Docteur, donne-moi un mur pour ordonnance

Pis pour ceux qui s’en sacre d’la température

Avant d’aller faire une pub juste une signature

Ceux qui on faite faillite a cause dune amande

Qui sont tombé d’un toit ou qui on perdu une jambe

Faut pas lâcher faut toute bomber

Jusqu'à que ce soit l’bordel comme a Bombay

Vu qui nous diss quand qui disent qu’notre art est vulgaire

C’est clair, faut leur répondre par la guerre

La rue un champ d’bataille, la rage pour général

Soldat sans médaille, l’empreinte pour balle

Inquiète-toi pas, aucune victime est innocente

Leurs murs tristes méritent qu’on pèse sa détente

18 21, Oost-Ontario

Klanten die daar komen zijn serieus, ze willen het beste

Heb een hardcore gevoel zoals in Montana

Maar 's ochtends denk ik dat ik ga schitteren a la Tony

Oké, je bent klaar, ga je gang voordat we sterven van verveling

Verlaat de strijdwagen waaraan we 's nachts ontsnappen

Volume in het tapijt, laten we de ramen openzetten

Erger nog, haast je, ik kan niet wachten om geboren te worden

Ch't'anne om niets te zijn, ch'ta smal, ik wil wat zijn

Ik wil de sleutels van ons huis, ik ben een echte Quebecer

Ik droom ervan om de dikste, grootste boodschap te zijn

De breedste, de gemeenste, de mooiste

We komen aan op de plek die de dag ervoor is gespot

Dus stop met gek doen, maak de oude dame niet wakker

Die slaapt op zijn twintig dollarbiljetten

Morgenochtend zal ze begrijpen dat we niet zijn gekomen om kunst te maken

Meetlint, schaal, handschoenen, cacanes

Er ontbreekt niets, er is zelfs een 3 en een half rook

Het is zelfs snel goed gedaan, we gaan snel uit elkaar

Ik ben bang om dood te gaan, voordat je weggaat, maak een foto van me

De voetafdruk.

Ik ben de blauwe angst voor blauwe boorden

De kleur van een jongen die niet van rundvlees houdt

Ik neem de trein om het land te zien

En ik kom terug als ze denken dat ik vernietigd ben

Als de dag aanbreekt, ben ik wat er over is van de nacht

Het residu van de straat zoals de COPS of de NME

Ik vertegenwoordig zoals Manu, ik creëer spanningen

Normaal, het licht onthult mijn bedoelingen

Ik denk eraan als er een mooi kuiken voorbij komt

Ze glimlacht naar me.

Het varken aan de andere kant vraagt ​​zich af wat er aan de hand is

Wat is een meer getekend stilleven

Hier, vergeet, ik leef al tientallen jaren

Maar ze willen me van de kaart wissen, dat ik sterf, dat ik vertrek

Als ze konden, zouden ze me met een knuppel slaan

Ga je gang, je gaat tegen een muur aanlopen

Je woede, je haat, je gezicht, het is mijn pantser

Voordat ze me zonnestralen, slaagt mijn schepper erin

Om mijn kleuren lastig te maken, zoals Clockwork Orange-film

Hij wil ons aan de lijn bij de nek vasthouden

Maar we zijn geen honden, ook al vertrekken we overal.

Wie spreekt er van legale of illegale muur

Ik, ik wil slaan, slaan, ouesse het doet pijn

Jouw vrijheid eindigt waar de mijne begint

Dokter, geef me een muur met recepten

Erger nog voor degenen die niet om de temperatuur geven

Alvorens te gaan adverteren alleen een handtekening

Degenen die failliet gingen vanwege een amandel

Die van een dak viel of een been verloor

Moet niet loslaten moet alles bombarderen

Totdat het een bordeel is zoals in Bombay

Gezien wie ons diss wanneer die zeggen dat onze kunst vulgair is

Het is duidelijk, we moeten ze met oorlog beantwoorden

De straat een slagveld, woede voor generaal

Soldaat zonder medaille, kogelafdruk

Maak je geen zorgen, geen slachtoffer is onschuldig

Hun trieste muren verdienen het dat we onze ontspanning wegen