Les âmes perdues - Manu MIlitari

Combien d’gens préfèrent la mort à leur existence

Y’a pas qu’les croyants qu’il l’attendent comme une délivrance

Les malheureux la veulent comme la femme d’un autre

Faique certain d’entre eux

S’coupent les veines dans un bain d’eau chaude

Leur vie s'évapore comme leur douleur est méprisée

Par ceux qui pensent qu’on peut recoudre un coeur brisé

Faudrait qui creve de faim pour qu’leur douleur soit respectée

Le fait qu’ils s’crèvent eux-mêmes ca d’l’air qu’c’est pas assez

On aimerait voir leur gout de vivre ralentir

Mais leur peine est invisible faut un coeur pour la sentir

Aujourd’hui l’homme oublie son coté animal

La cervelle déchiré comme le tissu familial

Même dans un crew on s’appelle on s’voit

Mais nos relations sont froides

Comme la broue dans laquelle on se noie

Comment dire que ca va mal sans se faire traiter d’pd

Faique sans prévenir les jeunes s’enlèvent la vie comme Dédé

Sans prévenir les jeunes s’enlèvent la vie comme Dédé

Mais comment dire que sa va mal sans s’faire traiter de pd

S’il veulent pas s’aider c’est qu’il ont pu la force

Ils sont prêt à exploser impossible qu’on les désamorcent

Quand qu’la poussière retombe on se sent coupable

On lit mille fois la lettre trouvée sur un bout d’table

En guise d’héritage un paquet de phrases illogiques

Pleine de peine genre j’t’aime mais j’te quitte

Pis quand qu’la feuille jaunit parce qu’la vie continue

Ça nous fait toujours mal mais c’est rien qu’on l’dit plus

On a autre chose à faire d’notre salive

Pis des vie pendant qu’on en perd d’autre arrivent

Mais bon c’est sur quand c’est ton père c’est irremplaçable

Tu t’sent seul face au monde comme Bachar al-Assad

Tu t’cherche un modèle tu prend pas souvent l’bon

À l'école c’est l’bordel, parce qu’tu fait tout le temps l’con

Parce qu’tu cherche d’l’attention tu grandis dans délinquance

C'était écrit, t'étais déjà fucké dès l’enfance

Faique tu r’garde le destin les yeux plein d’méfiance

Puis dès qu’il se retourne, tu l’frappes en criant vengeance

Dès qui se r’tourne tu l’frappes en criant vengeance

Tu r’garde le destin avec les yeux plein de méfiance

Dès qui se r’toune tu l’frappes en criant vengeance

Après les gens t’disent

Faux qu’tu passe à autre chose tes problèmes t’hypnotisent

Ils savent pas qu’dans l’fond c’est ca qui t’motive

Chaque fois qu’tu y penses c’est comme un coup de pied dans l’cul

Parce qu’ton seul porte-chance c’est la corde d’un pendu

Mais tu t’plaint pas t’acceptes les choix du sort

Tu fais partie de ceux qui travaillent deux fois plus fort

Malheureusement c’est pas pareil pour certains gars d’la clique

Même si quand qu’t’es vois

Ils sont toujours souriants comme l’Afrique

Tout a lair de bien aller ils veulent juste pas en parler

Leurs sentiments ont comme une odeur de renfermé

C’est surement parce qu’il pourissent à l’intérieur

À voir les autres réussir ils s’imaginent inférieur

C’t’une maladie, beaucoup de gens la traitent par l’alcool

Mais les plus atteints la traite par la corde

Ont les r’trouve à la morgue la gorge fendue

Ils sont c’que l'église appelle les âmes perdues

Hoeveel mensen verkiezen de dood boven hun bestaan

Het zijn niet alleen gelovigen die het als een verlossing verwachten

De armen willen haar als de vrouw van iemand anders

Doe er een paar

Snijd hun aderen door in een bad met heet water

Hun leven verdampt als hun pijn wordt geminacht

Door degenen die denken dat je een gebroken hart kunt helen

Wie zou moeten verhongeren om hun pijn te respecteren

Het feit dat ze zelfmoord plegen lijkt niet genoeg

We zouden graag zien dat hun smaak voor het leven vertraagt

Maar hun pijn is onzichtbaar, er is een hart voor nodig om het te voelen

Vandaag vergeet de mens zijn dierlijke kant

Hersenen verscheurd als familiestof

Zelfs in een crew bellen we elkaar, zien we elkaar

Maar onze relaties zijn koud

Zoals het slib waarin we verdrinken

Hoe zeg je dat het slecht is zonder pd genoemd te worden

Doe het zonder waarschuwing de jonge mensen nemen hun leven zoals Dédé

Zonder waarschuwing maken jongeren net als Dédé een einde aan hun leven

Maar hoe zeg je dat het slecht gaat zonder pd genoemd te worden

Als ze zichzelf niet willen helpen, is dat omdat ze het konden

Ze zijn klaar om te ontploffen, onmogelijk om ze onschadelijk te maken

Als het stof is neergedaald, voelen we ons schuldig

We lezen duizend keer de brief die op een stuk tafel ligt

Als erfenis een stel onlogische zinnen

Vol pijn alsof ik van je hou, maar ik verlaat je

Erger nog als het blad geel wordt omdat het leven doorgaat

Het doet ons nog steeds pijn, maar het is niets dat we meer zeggen

We hebben iets anders te maken met ons speeksel

Slechtere levens terwijl we anderen verliezen, komen eraan

Maar hey, het is aan als het je vader is, het is onvervangbaar

Je voelt je alleen tegenover de wereld, net als Bashar al-Assad

Je zoekt een model, je neemt niet vaak het juiste

Op school is het een zooitje, want jij doet altijd maar stom

Omdat je aandacht zoekt, groei je in delinquentie

Het stond geschreven, je was al van kinds af aan genaaid

Kijk je naar het lot met ogen vol wantrouwen

Zodra hij zich omdraait, sla je hem schreeuwend wraak

Zodra je je omdraait, sla je hem terwijl je wraak schreeuwt

Je kijkt naar het lot met ogen vol wantrouwen

Zodra je je omdraait, sla je hem terwijl je wraak schreeuwt

Nadat mensen het je hebben verteld

Doe alsof je verder gaat, je problemen hypnotiseren je

Ze weten niet zo diep van binnen dat dat is wat je motiveert

Elke keer als je erover nadenkt, is het een schop onder je kont

Want je enige geluksbrenger is de strop van een beul

Maar je klaagt niet, je accepteert de keuzes van het lot

Jij bent een van degenen die twee keer zo hard werken

Helaas is het niet hetzelfde voor sommige jongens van de kliek

Zelfs als je het ziet

Ze glimlachen altijd als Afrika

Alles lijkt in orde, ze willen er gewoon niet over praten

Hun gevoelens hebben een muffe geur

Waarschijnlijk omdat ze van binnen rotten

Om anderen te zien slagen, wanen ze zich minderwaardig

Het is een ziekte, veel mensen behandelen het met alcohol

Maar de meest getroffen melk het aan het touw

We vinden ze in het mortuarium met doorgesneden keel

Zij zijn wat de kerk de verloren zielen noemt