Marche vitale - Manu MIlitari

Quand t’es atteint d’la seconde cause de mortalité chez les enfants

Tu peux envier la liberté des gars en d’dans

Puis toi t’es rien qu’une innocente victime

Condamnée à voir la vie derrière une vitrine

Mauvais rêve des fois tu demandes à l’infirmière qu’elle t’pince

Sainte-Justine est une caserne, l’espoir est un F-15

Feck tu fly de tes trois pommes de hauteur

La vie se transforme en une histoire dont t’es l’unique auteur

T’inventes des pages et des pages, sans hôpitaux ni civières

Des montagnes de paysages où le bonheur coule en rivière

T’atterris sur des plages où le sable est fin comme ton corps

Où le bruit des vagues emporte celui du corridor

Tu dessines pour que ton âme s’sauve

Dans des régions où la vie est douce comme ton crâne chauve

Le rêve est beau, mais la réalité c’est autre chose

C’est des traitements de chimio, toujours à plus grosses doses

Même si le ciel pleure ou que le soleil semble exploser

Laisse-nous devenir une épaule sur laquelle te reposer, le temps d’un kilomètre

Laisse nous être une béquille le temps d’une marche vitale (x2)

J’ai pas la prétention de savoir ce qui se passe en d’dans de toi

J’ai l’impression que t’es plus proche du soldat que d’l’enfant roi

Tu portes ta croix la tête couronnée d'épines

Pourtant c’est d’la joie que j’peux lire dans ta rétine

À ta place combien d’adultes se demanderaient comment faire

Toi tu fonces avec le moral d’un homme en guerre

Tu vois juste la victoire, c’est ton côté immature

Mais t’as un envie de liberté à faire trembler les dictatures

Ton courage est égyptien ton cancer est Moubarak

Tu peux clairement te faire un chemin à travers ces coups de matraques

Parce que tu comptes avancer avec l’espoir au-dessus de ta tête

Sans jamais jamais t’arrêter avant d’atteindre le but de ta quête

Coûte que coûte trouver la rémission pendant qu’le monde soupe en broutant leur

émissions

Le Québec parle une seule langue surtout questions température

Comme si ça nous sciait les jambes que le ciel nourrisse la nature

Même si le ciel pleure ou que le soleil semble exploser

Laisse-nous devenir une épaule sur laquelle te reposer, le temps d’un kilomètre

Laisse nous être une béquille le temps d’une marche vitale (x2)

Les gars disent que Montréal c’est la jungle comme au Ghana

Qu’on peut rien changer du monde vu que Bush égal Obama

Mais pour les enfants malades ou ceux qui manquent d’eau potable

Le pessimisme est un luxe qui leur est inabordable

On voit le gazon du voisin comme étant plus vert

Mais s’t’un mirage j’l’ai vu en traversant le Désert

J’ai vu des regards comme le tien

Étoilés comme les cieux, éclater de rire au visage du destin ou de ce qu’on

appelle Dieu

Oui permet toi d'être un exemple pour ceux amarrés à leur lit qui ont de la

misère à lever l’ancre

Devient une star pas juste les soirs de téléthon soit un modèle de société nous

empêchant de jeter l'éponge

La santé est comme une femme qu’on prend pour acquise

Quand qu'à fait ses valises à nous laisse K.O. sur le tapis

Y’en a qui se relèvent plus

La vie s’t’un jeu d'échec

Dédicace au p’tits culs qui ont pas eu le temps d’apprendre les règles

Wanneer u de tweede doodsoorzaak bij kinderen heeft

Je kunt jaloers zijn op de vrijheid van de jongens binnenin

Dan ben je niets anders dan een onschuldig slachtoffer

Veroordeeld om het leven achter een raam te zien

Slechte droom soms vraag je de verpleegster om je te knijpen

Sainte-Justine is een kazerne, Hope is een F-15

Feck je vliegt van je drie appels hoog

Het leven verandert in een verhaal waarvan jij de enige auteur bent

Je bedenkt pagina's en pagina's, zonder ziekenhuizen of brancards

Bergen van landschappen waar het geluk in rivieren stroomt

Je landt op stranden waar het zand net zo fijn is als je lichaam

Waar het geluid van de golven dat van de gang meevoert

Je tekent om je ziel te redden

In streken waar het leven zo zoet is als je kale hoofd

De droom is mooi, maar de realiteit is iets anders

Het zijn chemobehandelingen, altijd in grotere doses

Zelfs als de lucht huilt of de zon lijkt te ontploffen

Laten we een schouder worden om anderhalve kilometer op te leunen

Laten we een kruk zijn voor een vitale wandeling (x2)

Ik pretendeer niet te weten wat er in je omgaat

Ik heb het gevoel dat je dichter bij de soldaat staat dan bij de kinderkoning

U draagt ​​uw kruis met uw hoofd gekroond met doornen

Toch is het een vreugde dat ik op je netvlies kan lezen

Hoeveel volwassenen zouden zich in jouw plaats afvragen wat ze moesten doen

Je gaat ervoor met het moreel van een man in oorlog

Je ziet gewoon de overwinning, het is je onvolwassen kant

Maar je hebt een verlangen naar vrijheid om dictaturen te doen wankelen

Je moed is Egyptisch, je kanker is Mubarak

Je kunt je duidelijk een weg banen door deze wapenstokken

Want je gaat verder met hoop boven je hoofd

Nooit stoppen totdat je het doel van je zoektocht hebt bereikt

Vind koste wat het kost kwijtschelding terwijl de wereld supt terwijl ze hun grazen

uitstoot

Quebec spreekt slechts één taal, met name temperatuurkwesties

Alsof het onze benen zag dat de lucht de natuur voedt

Zelfs als de lucht huilt of de zon lijkt te ontploffen

Laten we een schouder worden om anderhalve kilometer op te leunen

Laten we een kruk zijn voor een vitale wandeling (x2)

Jongens zeggen dat Montreal de jungle is zoals in Ghana

Dat we de wereld niet kunnen veranderen aangezien Bush gelijk is aan Obama

Maar ook voor zieke kinderen of mensen die geen drinkwater hebben

Pessimisme is een luxe die ze zich niet kunnen veroorloven

We zien het gazon van de buren als groener

Maar als je een luchtspiegeling bent, ik zag het toen ik de woestijn overstak

Ik heb looks gezien die op die van jou lijken

Sterrenhemel als de lucht, barstte in lachen uit in het aangezicht van het lot of wat we

God noemen

Ja, sta jezelf toe een voorbeeld te zijn voor degenen die aan hun bed vastgebonden zijn

moeilijk te wegen anker

Word een ster, niet alleen op televisieavonden, wees een model van de samenleving

voorkomen dat je de handdoek in de ring gooit

Gezondheid is als een vrouw die je als vanzelfsprekend beschouwt

Toen dat ingepakt was, lagen we op het tapijt

Er zijn er die meer opstaan

Het leven is een schaakspel

Schreeuw naar de kleine ezels die geen tijd hadden om de regels te leren