Пусть говорят - МАЛЬБЭК

Слышу краем уха — я лишь депрессивный, злой

Тут в России глухо, я летаю над Москвой

Слышу краем уха — я надуманный изгой

Если в вас нет духа, значит тело вечно ноет

Если в горле сухо, я смочу его розе

Мне не нужно двух, если я один против всех

Спросишь как житуха — прожигаю, как и все

Я слоняюсь мухой, эти сзади мой прицеп

Пусть говорят за моей спиной

Они устанут, а я росой

Утренней стану.

Мы тут порой

Сонные тени земли сырой

Тут так много тех, кто встанет за меня горой

Все хотят успех лишь получить любой ценой

Деньги берут верх, а я срезаю верхний слой

Забираю грех, но он меня не успокоит

Вспышки, люди, крики.

Для меня вы все — молва

Дешёвые интриги меня цепанут едва

Гаснут будто сиги ваши мелкие слова

Ты меняешь лики, чтобы выбраться со дна

Из головы выкинь, что я твой друг и не плачь

Если бы я был кем-то другим, то всё иначе

Тобой нелюбим, это меня не озадачит

Липких паутин узник не знает, как быть дальше

Я срываюсь дико, жизнь как-будто тетива

Я всю правду сныкал.

Где же новая глава?

Ты всё будешь тыкать мне, что ты была права

Извиняюсь дико, мне надо домой

Пусть говорят за моей спиной

Они устанут, а я росой

Утренней стану.

Мы тут порой

Сонные тени земли сырой

Ik hoor uit mijn oor - ik ben gewoon depressief, boos

Het is doof hier in Rusland, ik vlieg over Moskou

Ik hoor uit mijn oor - ik ben een vergezochte outcast

Als er geen geest in je is, dan doet het lichaam altijd pijn

Als mijn keel droog is, bevochtig ik hem met roos

Ik heb er geen twee nodig als ik één tegen allen ben

Je vraagt ​​hoe het leven is - ik verbrand het, net als iedereen

Ik dwaal rond als een vlieg, deze zijn achter mijn trailer

Laat ze achter mijn rug om praten

Ze zullen moe worden, en ik zal dauw

Ik zal in de ochtend zijn.

We zijn hier soms

Slaperige schaduwen van de vochtige aarde

Er zijn er zoveel die voor mij opkomen met een berg

Iedereen wil alleen succes om tegen elke prijs te krijgen

Geld neemt het over en ik sneed de bovenste laag af

Ik neem de zonde weg, maar het zal me niet troosten

Flitsen, mensen, geschreeuw.

Voor mij zijn jullie allemaal geruchten

Goedkope intriges zullen me nauwelijks pakken

Je kleine woorden gaan eruit als witvis

Je verandert van gezicht om uit de bodem te komen

Ga uit je hoofd dat ik je vriend ben en huil niet

Als ik iemand anders was, dan is alles anders

Onbemind door jou, het zal me niet in verwarring brengen

De gevangene van kleverige spinnenwebben weet niet wat hij nu moet doen

Ik breek wild, het leven is als een boogpees

Ik heb de hele waarheid gesnuffeld.

Waar is het nieuwe hoofdstuk?

Je blijft me porren dat je gelijk had

Het spijt me, ik moet naar huis

Laat ze achter mijn rug om praten

Ze zullen moe worden, en ik zal dauw

Ik zal in de ochtend zijn.

We zijn hier soms

Slaperige schaduwen van de vochtige aarde