Чистые реки - МАЛЬБЭК

И я снова войду в чистые реки

Твои чистые реки, твои чистые

Не захлопывай ты быстрые веки

Свои быстрые веки, свои быстрые

Мы проносимся, как выстрелы в сердце

Словно выстрелы в сердце, словно выстрелы

Мы торопимся неистово в бездну

Так неистово в бездну, что бессмысленно

Я иду наперекор, я иду наперерез

Я не вижу вас в упор и повсюду темный лес

Город оградит забор высотою до небес

Между нами разговор уже не имеет вес

Я устал от этих ссор и мне нужно позарез

Обрести этот простор, сила незнакомых мест

Мне не нужен твой support, мне лишь нужен мой прогресс

Каждый день я слишком горд, чтобы бросить этот крест

Пусть на небе звезды выстроятся в аккурат

Мы с тобою просто будем танцевать без слов

Этот мир еще не раз угробят-сотворят

Мы глотаем воздух, мы свободны от оков

Ты играешь на моих чувствах

Я принимаю твои правила

Ведь ты знаешь наизусть меня,

Но утопаешь в том, в чем таяла

Только не стоит убегать

Скользкие тропы — не твоё

Я знаю, ты хочешь опять

Меня заполнить до краев

И я снова войду в чистые реки

Твои чистые реки, твои чистые

Не захлопывай ты быстрые веки

Свои быстрые веки, свои быстрые

Мы проносимся, как выстрелы в сердце

Словно выстрели в сердце, словно выстрелы

Мы торопимся неистово в бездну

Так неистово в бездну, что бессмысленно

Лишь хочу тебя обнять

Лишних чувств не занимать

Раскричу земную гладь

Раз, предчувствие опять

Я сильнее их в разы

Ведь я не скрываю чувств

Утром жду твоей росы

Раз питаюсь с твоих уст

Я хочу чувствовать каждый миллиметр твоей кожи

Закрывая дверь, ты спрячешь все так тщательно внутри

Вперемешку наша истина с ложью

Если ты все та же тварь, то исчезни на счет три

И я снова войду в чистые реки

Твои чистые реки, твои чистые

Не захлопывай ты быстрые веки

Свои быстрые веки, свои быстрые

Мы проносимся, как выстрелы в сердце

Словно выстрели в сердце, словно выстрелы

Мы торопимся неистово в бездну

Так неистово в бездну, что бессмысленно

En ik zal weer de zuivere rivieren ingaan

Jouw schone rivieren, jouw schone

Sluit je snelle oogleden niet

Jouw snelle oogleden, jouw snelle

We haasten ons als schoten naar het hart

Zoals schoten in het hart, zoals schoten

We haasten ons woedend de afgrond in

Zo verwoed de afgrond in dat het zinloos is

Ik ga tegen, ik ga over

Ik zie je niet direct en overal is een donker bos

De stad zal het hek zo hoog als de lucht beschermen

Tussen ons heeft het gesprek geen gewicht meer

Ik ben deze ruzies zat en heb het hard nodig

Vind deze ruimte, de kracht van onbekende plekken

Ik heb je steun niet nodig, ik heb alleen mijn vooruitgang nodig

Elke dag ben ik te trots om dit kruis te gooien

Laat de sterren netjes in de lucht staan

Jij en ik zullen gewoon dansen zonder woorden

Deze wereld zal meer dan eens worden geruïneerd, ze zullen creëren

We slikken lucht in, we zijn vrij van boeien

Je speelt op mijn gevoelens

Ik accepteer je regels

Je kent me tenslotte uit je hoofd,

Maar je verdrinkt in wat je smolt in

Ren gewoon niet weg

Gladde paden zijn niet van jou

Ik weet dat je weer wilt

Vul me tot de rand

En ik zal weer de zuivere rivieren ingaan

Jouw schone rivieren, jouw schone

Sluit je snelle oogleden niet

Jouw snelle oogleden, jouw snelle

We haasten ons als schoten naar het hart

Als een schot in het hart, zoals schoten

We haasten ons woedend de afgrond in

Zo verwoed de afgrond in dat het zinloos is

ik wil je gewoon knuffelen

Houd geen overbodige gevoelens vast

Ik zal de aarde schreeuwen

Een, voorgevoel weer

Ik ben soms sterker dan zij

Ik verberg tenslotte geen gevoelens

Ik wacht op je dauw in de ochtend

Zodra ik voed van je lippen

Ik wil elke millimeter van je huid voelen

Als je de deur sluit, verberg je alles zo zorgvuldig binnen

Onze waarheid vermengd met leugens

Als je nog steeds hetzelfde wezen bent, verdwijn dan op de telling van drie

En ik zal weer de zuivere rivieren ingaan

Jouw schone rivieren, jouw schone

Sluit je snelle oogleden niet

Jouw snelle oogleden, jouw snelle

We haasten ons als schoten naar het hart

Als een schot in het hart, zoals schoten

We haasten ons woedend de afgrond in

Zo verwoed de afgrond in dat het zinloos is