Para Mí Se Queda - Maka

Después de mucho tiempo siento que lo he conseguido

Salí del infierno en que estaba, me costó lo mío

Noches en vela que sufría lo que no está escrito

Sirvieron pa' darme cuenta dónde que me había metido

Después de ver la muerte con mis ojos

Jugué con fuego y me acosté con ella

No sé cómo pude salir vivo de aquella condena

Yo que siempre reía no teniendo nada

Me olvidé de quién realmente era

Manchando mi alma con sucio dinero, qué pena

¿Qué será de mí si no te siento cerca?

Ser un desgraciado tenga lo que tenga

Para ser feliz me vale con tus gestos de verdad

Cuando te das cuenta suele ser ya tarde

Puede que despierte y que no haya nadie

El tiempo perdido y con él lo que realmente vale

Ahora que vivo para mí se queda

Lo que nadie da cuando cierro la puerta

Porque mientras viva cargaré esta pena

Clavada tan dentro que mí no me dejo

Que eso es así la verdad

Aunque por más que el sol salga yo vivo en la oscuridad

Para mí es imposible el recuerdo en el tiempo borrar

En el tiempo borrar

En el tiempo borrar

No, no, no, no

Na een lange tijd heb ik het gevoel dat ik het heb bereikt

Ik kwam uit de hel waar ik in zat, het kostte me de mijne

Slapeloze nachten die geleden hebben wat niet is geschreven

Ze dienden om me te laten beseffen waar ik was gekomen

Na het zien van de dood met mijn ogen

Ik speelde met vuur en sliep met haar

Ik weet niet hoe ik levend uit die zin kon komen

Ik die altijd lachte zonder iets te hebben

Ik ben vergeten wie ik echt was

Mijn ziel bevlekken met vies geld, wat een schande

Wat zal er van mij worden als ik je niet dichtbij voel?

Een ellendeling zijn, wat je ook hebt

Om gelukkig te zijn, is het de moeite waard met je echte gebaren

Tegen de tijd dat je je realiseert dat het meestal te laat is

Ik word misschien wakker en er is niemand

Verloren tijd en daarmee wat echt de moeite waard is

Nu ik voor mezelf leef, blijft het

Wat niemand geeft als ik de deur sluit

Want zolang ik leef zal ik dit verdriet dragen

Zo diep van binnen genageld dat ik mezelf niet toesta

Dat dit zo de waarheid is

Hoewel, hoe vaak de zon ook opkomt, ik in het donker leef

Voor mij is het onmogelijk om het geheugen op tijd te wissen

op tijd wissen

op tijd wissen

Nee nee nee nee