Casanova - Major Parkinson

I’m on the front page of a dirty magazine

Mr. January pumping kerosene

Can’t you see my face, it’s a lie?

«Close the curtains, flip the switch, make me happy, baby you’re a bitch»

«Turn me on, turn me on, tonight»

Casanova, do you love her?

Now do you really think that you would find that bitter self-esteem to push

between her legs

And make her happy like you used to do?

In the time when everything was simple

She was seventeen and you were twenty-two

And it was summer

It was the summer when you ran away

From the traffic noise of screaming rubber ducks

And grieving wives on channel 45

When no one talks about the weather anymore

Casanova, you’re getting older

Now the world is not for you to blame

It’s just a movie rolling backwards randomly objecting choices that we call in

vain

And the violence that you try to justify is not a language that I still contain

But in the summer, I will wrap you up in cellophane

And bury you under the pouring rain

'Cause no one talks about the weather anymore

Ik sta op de voorpagina van een vies tijdschrift

Mr. January pompt kerosine

Kun je mijn gezicht niet zien, het is een leugen?

"Doe de gordijnen dicht, zet de schakelaar om, maak me blij, schatje, je bent een bitch"

«Zet me aan, zet me aan, vanavond»

Casanova, hou je van haar?

Denk je nu echt dat je dat bittere gevoel van eigenwaarde zou vinden om te pushen?

tussen haar benen

En haar gelukkig maken zoals je vroeger deed?

In de tijd dat alles eenvoudig was

Zij was zeventien en jij tweeëntwintig

En het was zomer

Het was de zomer toen je wegliep

Van het verkeerslawaai van schreeuwende badeendjes

En rouwende echtgenotes op kanaal 45

Als niemand meer over het weer praat

Casanova, je wordt ouder

Nu is het niet aan jou om de wereld de schuld te geven

Het is gewoon een film die achteruit rolt en willekeurig bezwaar maakt tegen keuzes die we inroepen

ijdel

En het geweld dat je probeert te rechtvaardigen is geen taal die ik nog steeds gebruik

Maar in de zomer wikkel ik je in cellofaan

En je begraven onder de stromende regen

Omdat niemand meer over het weer praat