Exclusive #3 (Weirde Zeiten) - Maeckes

Sind weirde Zeiten

Man verliert sich in viel zu vielen Wirklichkeiten

In meiner, nur zum Beispiel, hat Capital Bra

Mehr Nummer-Eins-Hits als die Beatles in den Charts

In deiner übrigens auch, weil das is' Fakt

Aber in Hundert Jahr’n steh’n keine Streams mehr im Plattenregal

Und die eine Bubble sagt, «Ey, die sind alle bezahlt.»

Und die zweite Bubble sagt, «Wallah, er is' der krassere Star»

Und die meiner Mama sagt, «Wer ist Capital Bra?»

Und irgendwie is' alles real

Aber, warte, was heißt Realität, wenn sie jeder verdreht?

Gar nich' mit Absicht, eher weil Bubbles nich' mehr platzen

Un' das is' Realität, aka in deiner Bubble steht, Mega der Fake,

was ich hier quassel

Dann lass es mich mal in ein Bild packen, das jeder versteht

Fakt ist:

Wenn man jedem nur noch Essen serviert, von dem man weiß, dass es ei’m schmeckt,

is' das ja erst einmal perfekt

Aber dann is' irgendwann mal wieder für alle gedeckt, bei 'nem Bankett

Sagen wir zur Verabschiedung eines Gesetz, zum Beispiel gegen Rechts

Und es scheitert an der Verteilung des Bestecks und die Gäste sind angewidert

von dem Dreck, den die jeweils anderen da essen

Dann findet man kein Gericht mehr, dass allen ein bisschen schmeckt und die

Hälfte der Gäste bleibt von den Sitzen weg

So geht Bubble-Politik, als ob — man 'ne Wahl hat

Der Algorythmus is' dein Kumpel, der immer nur ja sagt

Ganz am Ende geht’s doch immer nur um Marktmacht

Nich' um Satan, grüßt doch alle mal mein' Yarak

Ich hab' paar mal schon versucht nich' verrückt zu werden

Seh zu wie sie’m Mittelmeer auf den Schiffen sterben

Während Drückeberger nichts tun

Außer hier und da 'n Post, in meinem Feed von ziemlich vielen, sodass ich

wirklich glaub, das macht irgendwas aus, but not

Denn verlässt man sein' abgesteckten Bereich, stolpert man über Kommentare voll

von rechter scheiß Gehässigkeit

Die könnte zynischer und ekliger nich' sein und jeder ist mit seiner Wahrheit

ganz allein

Denn wenn man jedem nur noch Essen serviert, von dem man weiß, dass es ei’m

schmeckt, is' das ja erst einmal perfekt

Aber dann is' irgendwann mal wieder für alle gedeckt, bei 'nem Bankett

Sagen wir zur Verabschiedung eines Gesetz, zum Beispiel gegen Links

Und es scheitert an der Verteilung des Bestecks und die Gäste sind angewidert

von dem Dreck, den die jeweils anderen da essen

Dann findet man kein Gericht mehr, dass allen ein bisschen schmeckt und die

Hälfte der Gäste bleibt von den Sitzen weg

Zijn rare tijden

Je verliest jezelf in veel te veel werkelijkheden

In de mijne, bijvoorbeeld, Capital Bra

Meer nummer één hits dan The Beatles in de hitparade

Bij de jouwe trouwens ook, want dat is een feit

Maar over honderd jaar staan ​​er geen streams meer op de platenkast

En een bubbel zegt: "Hé, ze zijn allemaal betaald."

En de tweede bubbel zegt: "Wallah, hij is de flagrante ster"

En mijn moeder zegt: "Wie is Capital Bra?"

En op de een of andere manier is alles echt

Maar wacht, wat betekent de realiteit als iedereen het verdraait?

Helemaal niet expres, meer omdat bubbels niet meer barsten

En dat is de realiteit, oftewel in je bubbel staat, mega de nep,

waar heb ik het hier over?

Laat me het dan in een afbeelding zetten die iedereen kan begrijpen

Het feit is:

Als je alleen eten serveert aan iedereen waarvan je weet dat het goed zal smaken,

Is dat perfect voor nu?

Maar dan is het op een gegeven moment weer voor iedereen klaar bij een banket

Laten we zeggen een wet aannemen, bijvoorbeeld tegen de wet

En het faalt in de verdeling van het bestek en de gasten walgen ervan

van het vuil dat de anderen aan het eten zijn

Dan vind je geen gerecht dat iedereen een beetje lekker vindt en de

De helft van de gasten blijft weg van de stoelen

Zo werkt bubbelpolitiek, alsof je een keuze hebt

Het algoritme is je buddy die altijd ja zegt

Uiteindelijk draait het altijd om marktmacht

Niet voor Satan, zeg hallo tegen mijn Yarak

Ik heb een paar keer geprobeerd niet gek te worden

Kijk hoe ze sterven op de schepen in de Middellandse Zee

Terwijl opgevers niets doen

Behalve een post hier en daar, in mijn feed van een flink aantal, dus ik

Ik denk echt dat dat een verschil maakt, maar niet

Want als je je gemarkeerde gebied verlaat, struikel je over opmerkingen

van juiste verdomde haat

Ze kon niet cynischer en walgelijker zijn en iedereen is met hun waarheid

helemaal alleen

Want als je alleen eten serveert aan iedereen waarvan je weet dat het ei'm . is

smaakt goed, het is allereerst perfect

Maar dan is het op een gegeven moment weer voor iedereen klaar bij een banket

Laten we zeggen een wet aannemen, bijvoorbeeld tegen links

En het faalt in de verdeling van het bestek en de gasten walgen ervan

van het vuil dat de anderen aan het eten zijn

Dan vind je geen gerecht dat iedereen een beetje lekker vindt en de

De helft van de gasten blijft weg van de stoelen