Уголок России - Людмила Зыкина

Простор небесный сизокрыл, и тишина кругом,

Мне уголок России мил — мой добрый отчий дом.

Стою, не глядя на часы, березкам шлю привет.

Такой задумчивой красы другой на свете нет!

Припев: Уголок России — отчий дом,

Где туманы сини за окном,

Где твои, немного грустные,

И глаза и песни русские.

Проходят дни, бегут года, и где-то там и тут

Шумят большие города, дороги вдаль ведут.

Но сколько б ни было дорог и беспокойных дней,

Всегда России уголок живет в душе моей.

De uitgestrektheid van hemelse blauwvleugels en stilte rondom,

Een hoekje van Rusland is me dierbaar - het huis van mijn vriendelijke vader.

Ik sta, zonder naar de klok te kijken, groeten naar de berkenbomen.

Er is geen andere doordachte schoonheid in de wereld!

Koor: Hoek van Rusland - vaders huis,

Waar zijn de blauwe mist buiten het raam,

Waar zijn de jouwe, een beetje verdrietig,

En Russische ogen en liedjes.

Dagen gaan voorbij, jaren lopen, en ergens hier en daar

Grote steden zijn lawaaierig, wegen leiden in de verte.

Maar hoeveel wegen en rusteloze dagen ook,

Een hoekje van Rusland leeft altijd in mijn ziel.