Руки Родины - Людмила Зыкина

Уносит ветер вдаль дневные звуки.

Синеет ночь на бархате полей.

И Родины натруженные руки

Баюкают уснувших малышей…

Всё руки Родины: и нив безбрежность…

Всё руки Родины: моря огней…

И материнская любовь и нежность —

Всё руки Родины моей…

Мы добротою этих рук богаты,

Им труд людей доверено беречь,

Но помнят поседевшие солдаты,

Как руки эти поднимали мечь!

Идут года, и подрастают внуки

У нашей сыновей и дочерей,

И счастье им дают родные руки,

Святые руки Родины моей…

De wind blaast de geluiden van de dag weg.

De nacht kleurt blauw op de fluwelen velden.

En de vermoeide handen van het moederland

Slapende baby's gewiegd...

Alles is in handen van het moederland: en korenvelden zijn grenzeloos ...

Alle handen van het moederland: de zee van vuren ...

En moederlijke liefde en tederheid -

Alle handen van mijn moederland...

We zijn rijk aan de vriendelijkheid van deze handen,

Ze zijn belast met de bescherming van het werk van mensen,

Maar grijsharige soldaten herinneren zich

Hoe hieven die handen het zwaard op!

Jaren gaan voorbij en kleinkinderen worden groot

Onze zonen en dochters,

En hun inheemse handen geven hen geluk,

Heilige handen van mijn vaderland...