Querida Rosa - Luisa Sobral

Querida Rosa, és a flor mais bonita

Que algum jardim viu nascer

Pode haver no teu canteiro

Uma rosa parecida

Mas nenhuma tem o cheiro

Da flor da minha vida

Querida Rosa, minha prosa, poesia

És a mais bela sem saber

E se alguém vier certeiro

Pra ter colher, primeiro

Terá antes de me ver morrer

Serei o teu fiel jardineiro

Mesmo quando a primavera terminar

Se te crescer um espinho, cuidarei com carinho

Para que ele não te possa magoar

Querida Rosa, se o mundo acabasse

E só ficasses tu e eu

Para mim bastaria saber que acordaria

Cada dia com um beijo teu

Serei o teu fiel jardineiro

Mesmo quando a primavera terminar

Se te crescer um espinho, cuidarei com carinho

Para que ele não te possa magoar

Se te crescer um espinho, cuidarei com carinho

Para que ele não te possa magoar

Lieve Rosa, je bent de mooiste bloem

Dat een of andere tuin werd geboren

Er kan in je bed zijn

een soortgelijke roos

Maar niemand heeft de geur

Van de bloem van mijn leven

Beste Rosa, mijn proza, poëzie

Je bent de mooiste zonder het te weten

En als iemand gelijk komt

Om een ​​lepel te hebben, eerst

Zal hebben voordat ze me zien sterven

Ik zal je trouwe tuinman zijn

Zelfs als de lente voorbij is

Als je een doorn laat groeien, zal ik er met zorg voor zorgen

Dus hij kan je geen pijn doen

Beste Rosa, als de wereld zou vergaan

En alleen jij en ik

Het zou genoeg zijn voor mij om te weten dat ik wakker zou worden

Elke dag met een kus van jou

Ik zal je trouwe tuinman zijn

Zelfs als de lente voorbij is

Als je een doorn laat groeien, zal ik er met zorg voor zorgen

Dus hij kan je geen pijn doen

Als je een doorn laat groeien, zal ik er met zorg voor zorgen

Dus hij kan je geen pijn doen