Rain of Pain - Lauris Reiniks

Can’t water salt out of my eyes

Can’t live no more with my rain of pain

It’s mine and nobody knows it

And no one should

Coz it loves me killing me slowly

And I hate it

Another day has come

I wake up and I know they want me to smile

And so I do and so I do

For a little while

And they love my act

That’s a fact

When I get back home

I put my smile away

Don’t need it no more

Again it’s me

Waiting for something desperately

Waiting for something desperately

I wish I could find the way

To make myself enjoy this day

But I can’t, but I can’t

Only if they want me to I’ll pretend

But will I stand?

-

When I get back home

I put my smile away

Don’t need it no more

Again it’s me

Waiting for something desperately

Waiting for something desperately

When I get back home

I put my smile away

Don’t need it no more

Again it’s me

Waiting for something desperately

Waiting for something desperately

Ik krijg geen zout uit mijn ogen

Kan niet meer leven met mijn regen van pijn

Het is van mij en niemand weet het

En niemand zou

Omdat het van me houdt om me langzaam te doden

En ik haat het

Er is weer een dag aangebroken

Ik word wakker en ik weet dat ze willen dat ik lach

En dat doe ik en dat doe ik

Voor een tijdje

En ze houden van mijn act

Dat is een feit

Als ik weer thuis ben

Ik stop mijn glimlach weg

Heb het niet meer nodig

Nogmaals ik ben het

Wanhopig wachten op iets

Wanhopig wachten op iets

Ik wou dat ik de weg kon vinden

Om mezelf te laten genieten van deze dag

Maar ik kan het niet, maar ik kan het niet

Alleen als ze dat willen, doe ik alsof

Maar zal ik staan?

-

Als ik weer thuis ben

Ik stop mijn glimlach weg

Heb het niet meer nodig

Nogmaals ik ben het

Wanhopig wachten op iets

Wanhopig wachten op iets

Als ik weer thuis ben

Ik stop mijn glimlach weg

Heb het niet meer nodig

Nogmaals ik ben het

Wanhopig wachten op iets

Wanhopig wachten op iets