Далеко, далеко - Лариса Черникова

«Стой, подожди, не уходи!», —

Я шепчу тебе снова,

Но лишь туман впереди,

Мне не слышно ни слова.

Прочь минуя ночь,

Мне лишь взмахнув рукою

Ты улетаешь опять,

Но буду ждать

И вопреки судьбе

Я вспомню опять о тебе.

Припев:

Далеко-далеко от меня

Улетай, за собою маня.

В белом облаке сна

Голубая страна Весна.

Далеко-далеко от меня.

Там где ты, мне не видно огня.

Будь всё время в пути

И меня всё равно найди.

Ты не со мной, но голос твой

Слышу в шорохе ветра.

Кто в эту ночь рядом с тобой

Мне не нужно ответа.

Верь и открой дверь.

Пусть свет в окне моём

Вновь станет тебе маяком.

Помни о нём.

Не заблудись во тьме

И думай в пути обо мне.

Припев.

"Stop, wacht, ga niet weg!"

Ik fluister weer tegen je

Maar alleen mist vooruit,

Ik hoor geen woord.

Weg door de nacht

Ik zwaaide gewoon met mijn hand

Je vliegt weer weg

Maar ik zal wachten

En tegen het lot in

Ik zal je weer herinneren.

Refrein:

Ver, ver weg van mij

Vlieg weg en wenkte je.

In een witte wolk van slaap

Blauwe land lente.

Ver, ver weg van mij.

Waar je bent, ik kan het vuur niet zien.

Altijd onderweg zijn

En vind me nog steeds.

Je bent niet bij mij, maar je stem

Ik hoor in het ruisen van de wind.

Wie is er naast je deze nacht

Ik heb geen antwoord nodig.

Geloof en open de deur.

Laat het licht in mijn raam

Het wordt weer je baken.

Onthoud hem.

Verdwaal niet in het donker

En denk onderweg aan mij.

Refrein.