Le jeune homme et la mer - La Tordue

il avait pris la mer

sur une coque de noix

son rafiot un vulgaire

bout d’bois

mais manque de bol tonnerre

de Brest un coup d’tabac

se lève dans les airs

plein de grain et d'éclairs

de coups bas

on pensa c’est sa der-nière

sortie à çuil

hij was naar zee gegaan

op een walnotenschil

zijn bad een vulgair

stuk hout

maar mist bliksemschicht

uit Brest een shot tabak

stijgt in de lucht

vol graan en bliksem

lage slagen

we dachten dat het zijn laatste was

uitgang op het oog