Солдаты пустоты - Копюшон Ноу Мо

Я буду танцем белым снегом, снова чистым в кедах,

Вязать слова узлом, на зло я превращаюсь в книгу.

Мой альпинист стремится ввысь, тр*хая страхи в ан*с.

Выше души бывают горы, где ты поднял руки,

А остальное — бонус.

На, клюй мои песни, ворон!

Вам не зашить моего рта, слов не лишить вам грома,

Мои верёвки будут вить, ломать суставы,

С воем рвите языки!

Калейдоскоп уродов, мерзких промо.

Ветер сорвёт кору с лица, стропы с натяжкой в миль.

Мой альпинист летит на дно, но улыбаясь миру,

Я не закончу этот фильм, кадры несут нас вверх,

Я вижу дом, в котором свет и заиграли песни.

Я загляну через окно, увижу свой портрет,

Он смотрит мне в мои глаза и пишет молча «Гвозди».

Сделай поганый комплимент, скорчи лицо в ответ,

И приходи же ради Бога через окна в гости.

Я — через «О», я через год — легенда твоих мыслей,

Я через вены, б*ять, как тварь вам проникаю в душу,

Я за стеклом и так хочу сказать: Довольно песен!

Бьется стекло, мой альпинист глотает вату с тучи,

Как с водосточных труб я хлыну, напишу вас кровью,

Танцую в темноте, среди хлопков ищи мой голос,

Я одинок, я одинок как леденящий космос,

Я одинок как черный пёс, выкинутый на глобус.

Вы все имеете право хранить молчание!

Я вас сюда привёл, чтобы привыкли к мерзким тварям люди,

Я пристегну тебя на стул, руками вырву трупы,

Напор воды резко несёт, залит соседский дом.

Пусть кипяток поднимет нас на высоту карнизов,

Пусть упирается твой рот глотками в потолок,

Чёрная тварь внутри меня будет топить стул ниже,

А альпинист будет ползти и отключать ваш ток.

Пусть поворот, ключи откроют дверь, и я всё понял,

Он щас подохнет за стеной с криками в H2O!

Для альпинистов бог придумал подниматься в горы,

Идти сквозь боль, снимать кино, вставать, упав на дно.

Но я — Ноу Мо, я занесу вас в точки мира, слушай!

Сегодня вновь я будут путать смысл моих игр.

Перебирать и прыгать,

Фары горят, на восток двигай,

Жми на педаль и мимо интриги,

Прячь номера и выкинь мобильный.

Я не зову, и я не вижу наш полёт,

Я не ищу твоих следов на звёздном небе.

Ва-ё, и я не слышу как поют,

Ва-ё, солдаты пустоты о вере.

Я не зову, и я не вижу наш полёт,

Я не ищу твоих следов на звёздном небе.

Ва-ё, и я не слышу как поют,

Ва-ё, солдаты пустоты о вере.

Я не зову, и я не вижу наш полёт,

Я не ищу твоих следов на звёздном небе.

Ва-ё, и я не слышу как поют,

Ва-ё, солдаты пустоты о вере.

Я не зову, и я не вижу наш полёт,

Я не ищу твоих следов на звёздном небе.

Ва-ё, и я не слышу как поют,

Ва-ё, солдаты пустоты о вере.

Ik zal dansen met witte sneeuw, weer schoon in sneakers,

Woorden in een knoop breien, voor het kwaad verander ik in een boek.

Mijn klimmer streeft naar de hemel, verdomde angsten in een * s.

Boven de ziel zijn er bergen waar je je handen ophief,

En de rest is een bonus.

Hier, pik mijn liedjes, raaf!

Je kunt mijn mond niet dichtnaaien, woorden kunnen je de donder niet ontnemen,

Mijn touwen zullen draaien, gewrichten breken,

Scheur je tong met een gehuil!

Een caleidoscoop van freaks, gemene promo's.

De wind zal de bast van het gezicht scheuren, de stroppen met een strook van kilometers.

Mijn klimmer vliegt naar de bodem, maar lachend naar de wereld,

Ik zal deze film niet afmaken, frames dragen ons omhoog,

Ik zie een huis waarin licht is en liedjes worden gespeeld.

Ik zal door het raam kijken, ik zal mijn portret zien,

Hij kijkt me in de ogen en schrijft zwijgend "Nails".

Maak een rot compliment, trek een gezicht als reactie,

En kom in godsnaam door de ramen op bezoek.

Ik ben door "O", ik ben een jaar later - de legende van je gedachten,

Ik ben door de aderen, f*ck, als een wezen penetreer ik je ziel,

Ik zit achter het glas en ik wil zeggen: Genoeg liedjes!

Glas breekt, mijn klimmer slikt watten uit de wolk,

Als uit regenpijpen zal ik gutsen, ik zal je schrijven met bloed,

Ik dans in het donker, zoek mijn stem tussen het geklap,

Ik ben eenzaam, ik ben eenzaam als een huiveringwekkende ruimte

Ik ben eenzaam als een zwarte hond die op een wereldbol wordt gegooid.

Jullie hebben allemaal het recht om te zwijgen!

Ik heb je hier gebracht zodat mensen wennen aan gemene wezens,

Ik zal je op een stoel vastmaken, de lijken eruit trekken met mijn handen,

De druk van het water neemt sterk toe, het huis van de buren staat onder water.

Laat het kokende water ons naar de hoogte van de dakrand tillen,

Laat je mond rusten met slokjes op het plafond,

Het zwarte wezen in mij zal de stoel eronder verdrinken

En de klimmer zal kruipen en je stroom uitschakelen.

Laat de draai, de sleutels openen de deur, en ik begreep alles,

Hij zal nu achter de muur sterven, schreeuwend in H2O!

Voor klimmers heeft God uitgevonden om de bergen te beklimmen,

Ga door pijn, maak een film, sta op nadat je op de bodem bent gevallen.

Maar ik ben Know Mo, ik zal je meenemen naar de punten van de wereld, luister!

Vandaag zal ik opnieuw de betekenis van mijn spellen verwarren.

Zwaai en spring

Koplampen zijn aan, ga naar het oosten

Trap op het pedaal en voorbij de intrige,

Verberg de nummers en gooi je mobiel weg.

Ik bel niet, en ik zie onze vlucht niet,

Ik ben niet op zoek naar je voetafdrukken in de sterrenhemel.

Wa-yo, en ik hoor niet hoe ze zingen,

Wa-yo, soldaten van de leegte over geloof.

Ik bel niet, en ik zie onze vlucht niet,

Ik ben niet op zoek naar je voetafdrukken in de sterrenhemel.

Wa-yo, en ik hoor niet hoe ze zingen,

Wa-yo, soldaten van de leegte over geloof.

Ik bel niet, en ik zie onze vlucht niet,

Ik ben niet op zoek naar je voetafdrukken in de sterrenhemel.

Wa-yo, en ik hoor niet hoe ze zingen,

Wa-yo, soldaten van de leegte over geloof.

Ik bel niet, en ik zie onze vlucht niet,

Ik ben niet op zoek naar je voetafdrukken in de sterrenhemel.

Wa-yo, en ik hoor niet hoe ze zingen,

Wa-yo, soldaten van de leegte over geloof.