Ищу себя - Копюшон Ноу Мо

Он так прошел пару шагов, в ушах не было звуков.

Он одевал капюшон, который был единственным другом.

Он лишь использовал слова, он выдвигал их в рамки,

Ставил портреты в рамки, сжигал пакеты в бонге.

И верил только в то, что бьется под вьетнамской курткой.

Южный Урал, где все дороги приведут нас в дурку.

Он не ценитель лживых книг, он не владелец фобий —

Он просто не в ладах с собой, тобой и этим миром.

Пока взлетают самолеты, он промок до нитки.

Кто отрывает календарь?

Он бы хотел назад.

Я называю его: «Он, из душевой кабинки».

И до сих пор не знаю я, хотел ли я им стать.

Этот подарок весит больше жизни в цепких лапах,

Я вышел из подъезда, но забыл, где я, где правда.

Под проливным дождем мы будем вместе наземь капать

Мимо больших черных зонтов, принявших в цвет всю копоть.

Я отражаюсь в спицах колеса, снующих между

Взглядами в небеса и между отрыгнутой ложью.

Я никогда не ставил целью прятать смысл, боже,

Но получилось так, что все слова носят одежду.

Припев:

Пусть на моих плечах будут вагоны грусти,

Пусть на моих ногах будет истертый след.

Но я не знаю, сколько мне держать руку на пульсе

И стоит ли переживать, если его тут нет.

Я просто стал, как музыка.

Как музыка!

Ищи меня по слуху, завязав глаза.

Я пьяными шагами шаркаю по воздуху,

В своих матрасах прячу жизнь, тону в чужих слезах.

Пусть описание жизни станет смыслом моих суток,

Пусть взгляды из окна мои будут, как вечный фильм.

И ни в одном среди людей так и не видел друга,

Но мы готовы умирать за чувства из груди.

Просто открыли двери, просто запустили внутрь,

Просто кто-то мерит простынь, кто-то любит сердцем щупать.

Мне хочется сегодня взять и завернуться в воду,

Холодной задницей коснуться неглубокой ванны.

Мне хочется сегодня взять и завернуться в воду,

Холодной задницей коснуться неглубокой ванны.

И на секунду позабыть, кто я такой в футболке,

Не сочиняющий стихи глотаю воду из крана.

Пускай сегодня ваши деньги превратятся в пепел,

Пускай сегодня ваша слава обратится в ноль,

Пусть каждый друг сегодня в друге наблюдает брата,

Пускай сегодня я останусь тем, кем был когда-то.

Припев:

Но я ищу себя,

Но я ищу себя,

Но я ищу себя под проливным дождем.

Когда найду тебя,

Когда найду тебя,

Когда найду тебя, вернусь домой.

Но я ищу себя,

Но я ищу себя,

Но я ищу себя под проливным дождем.

Когда найду тебя,

Когда найду тебя,

Когда найду тебя, вернусь домой.

Но я ищу себя,

Но я ищу себя,

Но я ищу себя под проливным дождем.

Когда найду тебя,

Когда найду тебя,

Когда найду тебя, вернусь домой.

Но я ищу себя,

Но я ищу себя,

Но я ищу себя под проливным дождем.

Когда найду тебя,

Когда найду тебя,

Когда найду тебя, вернусь домой.

Hij liep zo een paar stappen, er waren geen geluiden in zijn oren.

Hij droeg een capuchon, die zijn enige vriend was.

Hij gebruikte alleen woorden, hij plaatste ze in kaders,

Ik lijstte portretten in, verbrandde pakjes in een waterpijp.

En hij geloofde alleen in wat er onder het Vietnamese jasje klopte.

Zuidelijke Oeral, waar alle wegen ons naar een durka zullen leiden.

Hij is geen kenner van valse boeken, hij is niet de eigenaar van fobieën -

Hij staat gewoon niet op gespannen voet met zichzelf, jou en deze wereld.

Tegen de tijd dat de vliegtuigen opstegen, was hij tot op de huid doorweekt.

Wie opent de kalender?

Hij wil graag terug.

Ik noem hem: "Hij, van de douchecabine."

En ik weet nog steeds niet of ik dat wilde worden.

Dit geschenk weegt meer dan het leven in vasthoudende poten,

Ik verliet de ingang, maar ik vergat waar ik ben, waar de waarheid is.

In de stromende regen druppelen we samen op de grond

Langs de grote zwarte paraplu's die al het roet hebben opgenomen.

Ik word weerspiegeld in de spaken van het wiel, haastend tussen

Kijkend naar de hemel en tussen de geboerde leugens.

Ik ben er nooit op uit geweest om de betekenis te verbergen, god

Maar het bleek dat alle woorden kleren dragen.

Refrein:

Laat er wagens van verdriet op mijn schouders zijn,

Laat er een versleten teken op mijn voeten zijn.

Maar ik weet niet hoe lang ik de vinger aan de pols kan houden

En is het de moeite waard om je zorgen te maken als hij er niet is.

Ik werd gewoon als muziek.

Zoals muziek!

Zoek me op het gehoor, geblinddoekt.

Ik schuifel door de lucht met dronken stappen,

Ik verberg mijn leven in mijn matrassen, ik verdrink in andermans tranen.

Laat de beschrijving van het leven de betekenis van mijn dag worden,

Laat het uitzicht vanuit mijn raam als een eeuwige film zijn.

En ik zag nooit een vriend in een van de mensen,

Maar we zijn klaar om te sterven voor de gevoelens van de borst.

Ze openden gewoon de deuren, lieten ze gewoon binnen,

Het is gewoon dat iemand het laken meet, iemand voelt graag met zijn hart.

Vandaag wil ik mezelf in het water nemen en wikkelen,

Koude kont die een ondiep bad aanraakt.

Vandaag wil ik mezelf in het water nemen en wikkelen,

Koude kont die een ondiep bad aanraakt.

En vergeet even wie ik ben in een T-shirt,

Ik componeer geen poëzie, ik slik water uit de kraan.

Laat uw geld vandaag in as veranderen

Laat uw glorie vandaag nul worden,

Laat elke vriend vandaag een broer in een vriend zien,

Laat ik vandaag blijven wie ik ooit was.

Refrein:

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik zoek mezelf in de stromende regen.

Wanneer ik je vind

Wanneer ik je vind

Als ik je vind, kom ik naar huis.

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik zoek mezelf in de stromende regen.

Wanneer ik je vind

Wanneer ik je vind

Als ik je vind, kom ik naar huis.

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik zoek mezelf in de stromende regen.

Wanneer ik je vind

Wanneer ik je vind

Als ik je vind, kom ik naar huis.

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik ben op zoek naar mezelf

Maar ik zoek mezelf in de stromende regen.

Wanneer ik je vind

Wanneer ik je vind

Als ik je vind, kom ik naar huis.