Слышишь шаги - Копюшон Ноу Мо

Он мне оставит тонкий след в полушариях мозга

Рисую карту комнаты пальцами по известке

Одноглазый образ ищет автобус в поле

Пока он не приехал, мешаю в грязь патроны

Зальет дороги ливень, станет таскать колеса

Ты думал это сложный мир, да он сложнее, чем просто

Голос сильней чем выстрел, я побегу так быстро

Догнав автобус одинокий, стану его призом

На батарейках все вокруг, я забегаю внутрь

Птицы летят на юг, лес напоминает окурки

Я рукавом по окнам, кондуктор тянет время

Мажет помадой губы, бледные, как привидение

Я смотрю одним глазом в точки быстрых движений

Я не ищу вдохновенья, нужна дорога шире

Заведи собаку, она подарит чувства

Помести ее в сердце и там уже не пусто

Тем временем на небе стали мелькать звезды

Я продолжал смотреть в окно и наблюдать инцесты

Делать записи с места, слышать музыку детства

Делать заметки на полях книги особой пьесы

Шрамами на коже пускай ложаться строки

Сегодня есть свобода, сделайте сто копий

Я не секу за свою кровь, мне макароны с соком

Автобус ехал далеко, любить морской песок

Я удалил аккаунт и мой автостоп по миру

Эта хуйня выходит, закрыть себя в квартире

Ставить заборы, оберегать свои ресурсы

Я остаюсь собой, поройте мои плюсы

Раз-это мой рэп, два-меня зовут Ноу Мо

Думаешь я бессмертный, пусти мне пулю в лоб

Скрипки души звучат во мне, я записал мелодию

Мне нужен лист и карандаш, оставьте себе подиум

Сгоревшие дома станут пищей для почвы

Обочины и голуби устали жить для почты

Матери просят денег, несправедливы люди

Сказали отменили рабство, а я так не думаю

Мы можем взять сотни октав, осеменить всех женщин

Революция во мне-это поллюции тинейджера

Скрипит автобус, напоминая мне силу воли

Я был влюблен во многих людей, но они обманули

Зачеркивая строки, журавлиные крики

После убийства мой герой не вытирает руки

Он постоянно движется, не может отдышаться,

Но можешь быть уверенным, он не оставит шансов

Пасмурная тема, он перебежник смыслов

Автобус разбивает грань и вылетает с пирса

Он видит панику, как люди вырывают пирсинг

Лежа на дне, где тихо, герой смотрел на солнце

Ты слышишь шаги, стучат колеса

Я хочу дотянуться к звездам.

Hij zal een dun spoor achterlaten in de hersenhelften

Ik teken een plattegrond van de kamer met mijn vingers op limoen

Het eenogige beeld zoekt een bus in het veld

Tot hij arriveert, roer ik de patronen in de modder

De stortbui zal de wegen overspoelen, het zal de wielen slepen

Je dacht dat het een ingewikkelde wereld was, maar het is ingewikkelder dan simpel

De stem is sterker dan het schot, ik zal zo snel rennen

Nadat ik de eenzame bus heb ingehaald, zal ik zijn prijs worden

Op batterijen overal, ik ren naar binnen

Vogels vliegen naar het zuiden, het bos lijkt op sigarettenpeuken

Ik ben door de ramen gehuld, de dirigent speelt voor de tijd

Brengt lippenstift op de lippen zo bleek als een geest

Ik kijk met één oog naar punten van snelle bewegingen

Ik ben niet op zoek naar inspiratie, ik heb een bredere weg nodig

Neem een ​​hond, ze zal gevoelens geven

Plaats het in je hart en het is niet meer leeg

Ondertussen begonnen de sterren aan de hemel te flitsen

Ik bleef uit het raam kijken en naar incest kijken

Maak opnames vanaf de plek, hoor de muziek uit de kindertijd

Maak aantekeningen in de kantlijn van een speciaal speelboek

Littekens op de huid, laat de lijntjes maar liggen

Vandaag is er vrijheid, maak honderd kopieën

Ik zweep niet voor mijn bloed, ik heb pasta met sap nodig

De bus reed ver, hou van het zeezand

Ik heb mijn account en mijn liften over de hele wereld verwijderd

Deze shit komt naar buiten, sluit jezelf op in het appartement

Zet hekken op, bescherm je hulpbronnen

Ik blijf mezelf, verwen mijn pluspunten

Een is mijn rap, twee is mijn naam is No Mo

Je denkt dat ik onsterfelijk ben, schiet een kogel door mijn voorhoofd

De violen van de ziel klinken in mij, ik heb de melodie opgenomen

Ik heb een blad en een potlood nodig, houd het podium

Verbrande huizen worden voedsel voor de bodem

Wegbermen en duiven zijn het leven voor de post beu

Moeders vragen om geld, mensen zijn oneerlijk

Ze zeiden dat ze de slavernij hadden afgeschaft, maar ik denk het niet

We kunnen honderden octaven nemen, alle vrouwen insemineren

De revolutie in mij zijn de natte dromen van een tiener

De bus kraakt, doet me denken aan wilskracht

Ik was verliefd op veel mensen, maar ze bedrogen

Doorstreepte lijnen, kraan kreten

Na de moord veegt mijn held zijn handen niet af

Hij is constant in beweging, kan niet op adem komen,

Maar je kunt er zeker van zijn dat hij geen kans laat

Bewolkt onderwerp, hij is een overloper van betekenissen

De bus breekt de rand en vliegt van de pier

Hij ziet paniek als mensen piercings eruit trekken

Liggend op de bodem, waar het stil is, keek de held naar de zon

Je hoort stappen, wielen kloppen

Ik wil naar de sterren reiken.